Güvensiz İnsanlar - Sagopa Kajmer

Kendi görsün, kendi anlasın

Kendi tutsun, kendi koklasın

Kendi kaybolmuş, bırak kendi bulsun kendini

Kendi kaybetti, şimdi bırak kendi kazansın

Yüzler hafızasına kazınsın

Kendi kaşındı, yaralar aşındı sağlık olsun

Kendi elleriyle yaptı, oh olsun sersem!

Kendi sorar soruyu, bırak cevap veren kendi olsun (madem)

Madem başa geldi çekilecek matem

Kendi yüzler gördü, üzerlerinde güzel bakan gözler

Kimilerinde kemiklerini kıran sözleri fırlatan dudaklar

Yakınlaştı yüzleri ve belirginleşti gözleri

Kendi gördü hepsini

Yüzleşiyor zaman kendisiyle yüz yüze

Yoğun ve çok da meşgul, aklı farklı ifadelerde

Ve hayat devam eder de o öyle sayar yerinde

Kendi takılıp düştü yere, bırak kendi kalksın bulsun denge

Uzuyor, uzadıkça bitmiyor, bitse sevimsiz akşamlar

Gözleri çok şey söylüyor ama belirsiz aksanlar

Anlamaya çalıştıkça karmaşa hakim, endişe hep var ya

Bilemedi kendisi gibi diğerini güvensiz insanlar

Uzuyor, uzadıkça bitmiyor, bitse sevimsiz akşamlar

Gözleri çok şey söylüyor ama belirsiz aksanlar

Anlamaya çalıştıkça karmaşa hakim, endişe hep var ya

Bilemedi kendisi gibi diğerini güvensiz insanlar

Lascia che veda di persona, capisca da solo

Tienilo tu stesso, annusalo tu stesso

Si è perso, lascia che ritrovi se stesso

Ha perso, ora lascialo vincere

Lascia che i volti siano impressi nella tua memoria

Si è prurito, le ferite si sono erose, buona fortuna

Ce l'ha fatta con le sue stesse mani, oh idiota!

Fa la sua stessa domanda, lascia che sia lui a rispondere (poiché)

Dal momento che è giunto al termine, il lutto sarà preso

Vide dei volti, dei begli occhi su di loro

Labbra che lanciano parole che rompono le ossa in alcuni

I loro volti si avvicinarono e i loro occhi divennero chiari

Li ha visti tutti

faccia a faccia quando faccia a faccia

Intenso e molto impegnato, la sua mente in diverse espressioni

E la vita va avanti, ma lui la conta così

Inciampò e cadde a terra, lo lasciò alzare e ritrovare l'equilibrio

Si allunga, non finisce come si allunga, finiscono le serate di formaggio

I suoi occhi dicono molto ma con accenti vaghi

Come cerco di capire, prevale la confusione, c'è sempre ansia

Non poteva conoscere altre persone come lui, persone insicure

Si allunga, non finisce come si allunga, finiscono le serate di formaggio

I suoi occhi dicono molto ma con accenti vaghi

Come cerco di capire, prevale la confusione, c'è sempre ansia

Non poteva conoscere altre persone come lui, persone insicure