Czasem - Sarius

Straciłem już głowę i zgubiłem serce

Nie chciałem stawać w kolejce, jakby ktoś stawiał kolejkę

Choć to prawda tam było bezpieczniej i nadal nie chcę

Odkąd chce czytać te księgę, ręce mam jakby silniejsze, nie przejmuje się tym

sępem

Wiem, że wymięknie.

Stopy mam naprawdę ciężkie

Ale uczucie, co sprawia, że biegnę do ciebie jest jakby silniejsze

Ponad powierzchnię mnie niesie, być kolesiem w kolejce

Mogłem stać, a biegnę i chujowo najczęściej przy tym czuję się

To nawet jak boli i ktoś mi pierdoli, że gdzieś tam ma lepiej

Idę na wietrze i dalej się trzęsę, dopóki nie będę tam, gdzie ty jesteś,

a nie wiem czy grzejesz mi miejsce

Jaki dziś dzień jest?

Czy tracę krew, ej?

Słaby w tym sens, wiem

W lecie i w jesień szukałem cię wszędzie, chcę ci tylko powiedzieć…

Tak miało być w moim życiu, nagle stanął czas

Tak rzadko wiatr mi rozgarnia chmury, wtedy marzę

I te sekundy, kiedy, jakbym widział ciebie tam

Wśród trudnych dróg, smutnych zajęć, wiem o co walczę

Czasem… czasem… jesteś moim czasem…

Czasem… czasem… jesteś moim czasem…

Gdy czuję porę, by ostatni oddech światu dać

Myślę o tobie.

Przysięgam, że to dużo daje

Jak pięść, zawsze znajdą twoje usta — moją wargę, jak mam problem — jak sen

I pobudka: ledwo ustać mogę, drugą bombę mam na mordę

Nie wiem co, gdzie ktoś mnie bierze stąd.

Ej myślę: Boże pewnie błądzę

Nieistotne raczej.

Może się odezwiesz do mnie?

Okej!

Sam zaszyję sobie ranę, bo potrafię - taki ranny ptaszek ze mnie

Wcześniej wydmuchując na balkonie parę, patrzę na tę parę razem

Parę razy też tak miałem, więc gaszę chętnie

I znowu nie wiem zimą, wiosną, latem, w lesie, w mieście może gdzieś tu dla

mnie jesteś

Może się podniosę z czasem, może się zakończę z czasem

Początkiem koniec plus wniosek na sen: lepiej iść samemu, niż samemu stać, ej

Zdrowie wasze!

Może znajdziesz to, nigdzie nie będzie łatwiej ziom

Ktoś na ciebie czeka na tratwie, a płyniesz na dnie, jakbyś był Jack’iem

Tak miało być w moim życiu, nagle stanął czas

Tak rzadko wiatr mi rozgarnia chmury, wtedy marzę

I te sekundy, kiedy, jakbym widział ciebie tam

Wśród trudnych dróg, smutnych zajęć, wiem o co walczę

Czasem… czasem… jesteś moim czasem…

Czasem… czasem… jesteś moim czasem…

Gdy czuję porę, by ostatni oddech światu dać

Myślę o tobie.

Przysięgam, że to dużo daje

Ho già perso la testa e ho perso il cuore

Non volevo fare la fila come se qualcuno fosse in coda

Anche se è vero, era più sicuro lì e ancora non voglio

Dato che voglio leggere questo libro, le mie mani sembrano essere più forti, non mi interessa

un avvoltoio

So che sarà bello.

I miei piedi sono davvero pesanti

Ma la sensazione che mi fa correre verso di te è un po' più forte

Mi porta sopra la superficie per essere il tizio in linea

Potrei stare in piedi, e corro e mi sento una merda di più

Fa anche male e qualcuno mi scopa dicendo che è meglio da qualche parte

Cammino nel vento e continuo a tremare finché non sono dove sei tu

e non so se scaldi il mio posto

Che giorno è oggi?

Sto perdendo sangue, ehi?

Ha poco senso, lo so

In estate e in autunno ti cercavo ovunque, voglio solo dirti...

Doveva essere così nella mia vita, improvvisamente il tempo si è fermato

Così raramente il vento apre le mie nuvole, poi sogno

E quei secondi come se ti vedessi lì

Tra strade difficili, attività tristi, so per cosa sto combattendo

A volte... a volte... tu sei il mio tempo...

A volte... a volte... tu sei il mio tempo...

Quando sento il tempo di dare al mondo un ultimo respiro

Ti penso.

Giuro che fa molto

Come un pugno, troveranno sempre la tua bocca - il mio labbro, se ho un problema - come un sogno

E svegliati: riesco a malapena a stare fermo, ho una seconda bomba da uccidere

Non so cosa, dove qualcuno mi sta portando da qui.

Ehi, penso: Dio, probabilmente mi sbaglio

Piuttosto irrilevante.

Perché non mi contatti?

Bene!

Cucirò la mia ferita da solo, perché posso - un tale mattiniero da parte mia

Prima di soffiare vapore sul balcone, guardo questa coppia insieme

Anch'io l'ho avuto un paio di volte, quindi mi piace spegnerlo

E ancora non so in inverno, primavera, estate, nella foresta, in città, forse da qualche parte qui per

tu sei me

Forse aumenterò nel tempo, forse finirò nel tempo

L'inizio, la fine, più una conclusione per un sogno: meglio andare da soli che stare da soli, eh

La vostra salute!

Forse puoi trovarlo, da nessuna parte sarà più facile, amico

Qualcuno ti sta aspettando sulla zattera e tu vai in fondo come se fossi Jack

Doveva essere così nella mia vita, improvvisamente il tempo si è fermato

Così raramente il vento apre le mie nuvole, poi sogno

E quei secondi come se ti vedessi lì

Tra strade difficili, attività tristi, so per cosa sto combattendo

A volte... a volte... tu sei il mio tempo...

A volte... a volte... tu sei il mio tempo...

Quando sento il tempo di dare al mondo un ultimo respiro

Ti penso.

Giuro che fa molto