Brzask - SKUBAS

Kiedyś opowiem Ci

Od zmierzchu aż po świt

Jak wędrowałem przez

Mokradła, mokradła

Czerwonooki stwór

Rzucił na mnie posępny cień

Drogę przysłonił i

Do światła, światła

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

I pędem w ponury las

Korytami martwych rzek

Biegnę daleko gdzieś

Od pragnień, pragnień

Przeszywa mnie na wskroś

Jastrzębia milczący wzrok

Więc uciekam w chwile gdy

Upadnę, upadnę

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

Kiedyś opowiem Ci

Od zmierzchu po blady świt

Że świat jest stworzony dla

Odważnych, odważnych

Drogę pokazał mi

Równowagi odwieczny stróż

Gdy oddaliłem się

Od prawdy, prawdy

Uspokoi mnie

Polarnego słońca brzask

Gdy padnę zmęczony na śnieg

Un giorno te lo dirò

Dal tramonto all'alba

Mentre vagavo

Zone umide, zone umide

Creatura dagli occhi rossi

Mi gettò un'ombra imbronciata

La strada è stata bloccata da e

Alla luce, alla luce

Mi calmerà

Il sole polare è il crepuscolo

Quando cado stanco della neve

E mi precipito nella foresta tenebrosa

I letti dei fiumi morti

Sto scappando lontano da qualche parte

Dai desideri, desideri

Mi trafigge

Lo sguardo silenzioso del falco

Quindi scappo nei momenti in cui

Cadrò, cadrò

Mi calmerà

Il sole polare è il crepuscolo

Quando cado stanco della neve

Un giorno te lo dirò

Dal tramonto alla pallida alba

Per cui il mondo è fatto

Coraggioso, coraggioso

Mi ha mostrato la strada

L'eterno custode dell'equilibrio

Mentre me ne andavo

Dalla verità, la verità

Mi calmerà

Il sole polare è il crepuscolo

Quando cado stanco della neve