Zostań w moim śnie - Dzem, Tadeusz Nalepa

Nauczyłaś mnie, że dom

Może portem być, gdy sztorm

Kiedy wracam pod nasz dach

Za mną już bóli strach

Nauczyłaś mnie Twych rąk

I gorących ciała łąk

Kiedy wracam do tych ścian

Światło Twych oczu mam

Ile jeszcze mogłem lat

Tak mozolnie przez ten świat

Toczyć kamień dnia, by w noc

Padać jak drzewa kloc

Ty mnie nauczyłaś, że

Radość może być jak chleb

Chleb powszedni, zwykły, nasz

Który Ty dla mnie masz

Zostań, zostań, zostań w moim śnie

Zostań, zostań, zostań w moim śnie

Mi hai insegnato a casa

Potrebbe essere un porto quando si verifica una tempesta

Quando torno sul nostro tetto

C'era già paura dietro di me

Mi hai insegnato le tue mani

E la carne dei prati ardenti

Quando torno su queste mura

Ho la luce dei tuoi occhi

Quanti anni ancora potrei avere

Così faticosamente attraverso questo mondo

Rotola la pietra del giorno nella notte

Cadi come un tronco d'albero

Me l'hai insegnato tu

La gioia può essere come il pane

Pane quotidiano, pane normale, nostro

Che hai per me

Resta, resta, resta nel mio sogno

Resta, resta, resta nel mio sogno