Nie żałuj mnie - Tadeusz Nalepa

Nie żałuj mnie

nie żałuj mnie, bo mnie tu dobrze

dostaję pić, dostaję jeść, tak

i mam gdzie leżeć,

a jeśli słońca chcę, wyciągam rękę tak

i świeci słonce

to co, że słonce tu z betonu jest

to co, że trawa tu z betonu jest

tak, lecz ja to lubię

i co, że chodzić mogę tylko w koło

i co, że rosną drzewa tu bez liści

tak, lecz ja to lubię

nie żałuj proszę mnie

nie żałuj mnie, bo mnie tu dobrze

i nieba mogę tutaj dotknąć ręką

i piekła mogę tutaj dotknąć ręką

tak, wszędzie tu blisko

i nocą słonce świeci tu w kagańcu

u progu droga leży tu w obroży

tak, lecz ja to lubię

nie żałuj mnie

nie żałuj mnie

bo mnie tu dobrze

Non dispiacerti per me

non dispiacerti per me perché sto bene qui

Posso bere, posso mangiare, sì

e ho un posto dove mentire,

e se voglio il sole, tendo la mano così

e il sole splende

di cosa è fatto il sole di cemento qui

di cosa è fatta l'erba qui

si, ma mi piace

e quello che posso solo andare in giro

e cosa, qui crescono alberi senza foglie

si, ma mi piace

per favore, non dispiacerti per me

non dispiacerti per me perché sto bene qui

Posso toccare il cielo qui con la mia mano

e posso toccare l'inferno qui con la mia mano

sì, vicino a ovunque

e di notte il sole splende nel suo muso qui

sulla soglia, la strada è qui nel colletto

si, ma mi piace

non dispiacerti per me

non dispiacerti per me

perché sto bene qui