Не питай мене, чому - Таисия Повалий

Припев:

Не питай мене, чому, не питай, навіщо

Ти лишив мене саму там, де вітер свище.

Не питай, чому сумні сині мої очі -

Просто холодно мені, холодно щоночі.

Ти був як вітер, як хвилі в морі

Ти був, як дощ на весні, як зорі у небі ясні.

Та заспівали птахи в мінорі

І «ти прощай і прости"сказав мені ти.

Припев:

Не питай мене, чому, не питай, навіщо

Ти лишив мене саму там, де вітер свище

Не питай, чому сумні сині мої очі -

Просто холодно мені, холодно що ночі.

Ти був, як небо, як чисте небо

Ти був моїм джерелом, де стала живою вода

І неможливе життя без тебе.

Сплелося все водночас: і щастя, і біда.

Припев:

Не питай мене, чому, не питай, навіщо

Ти лишив мене саму там, де вітер свище.

Не питай, чому сумні сині мої очі

Просто холодно мені, холодно щоночі.

Не питай мене, чому журба моє серце полонила.

Хай знов за вікном тумани і дощі.

Та все одно пала вогонь у душі, в моїй самотній,

Та все одно живе у серці любов знов і знов.

Не питай, чому, не питай, навіщо

Живе у серці любов, там де вітер свище

Пала вогонь у душі, у душі моїй самотній

Не питай, чому холодно щоночі

Не питай мене навіщо…

Coro:

Non chiedermi perché, non chiedermi perché

Mi hai lasciato solo dove soffiava il vento.

Non chiedere perché i miei occhi azzurri sono tristi -

Ho solo freddo, freddo ogni notte.

Eri come il vento, come le onde del mare

Eri come la pioggia in primavera, come le stelle nel cielo limpido.

E gli uccelli in minore cantavano

E "tu perdoni e perdoni" mi hai detto.

Coro:

Non chiedermi perché, non chiedermi perché

Mi hai lasciato solo dove soffiava il vento

Non chiedere perché i miei occhi azzurri sono tristi -

È solo freddo per me, freddo ogni notte.

Eri come il paradiso, come il cielo sereno

Eri la mia sorgente, dove è diventata l'acqua viva

E la vita è impossibile senza di te.

Tutto era intrecciato allo stesso tempo: felicità e guai.

Coro:

Non chiedermi perché, non chiedermi perché

Mi hai lasciato solo dove soffiava il vento.

Non chiedere perché i miei occhi azzurri sono tristi

Ho solo freddo, freddo ogni notte.

Non chiedermi perché il dolore si è impadronito del mio cuore.

Lascia che la nebbia e la pioggia fuoriescano di nuovo dalla finestra.

Ma ancora il fuoco è caduto nella mia anima, nella mia solitudine,

Ma ancora l'amore vive nel cuore ancora e ancora.

Non chiedere perché, non chiedere perché

L'amore vive nel cuore, dove soffia il vento

Un fuoco è caduto nella mia anima, nella mia anima solitaria

Non chiedere perché fa freddo ogni notte

Non chiedermi perché...