Poza Prawem - The Analogs

Byli biedni ale chcieli, by świat leżał u ich stóp

Prawo mieli sobie za nic, chcieli radość życia czuć

Wychowani na ulicy rozpoczęli swoją grę

Ona piękna, on zuchwały, powiedzieli kiedyś «nie»

Lufy nigdy już nie stygły, już nie mogli się zatrzymać

Banki drżały na ich widok, krew spływała po chodnikach

Gdy strażnicy na kolanach, a syreny za plecami

Opróżniali wielkie sejfy i ruszali w drogę dalej

Poza prawem, poza prawem na zawsze i do końca

Poza prawem, poza prawem jechali w stronę słońca

Poza prawem, poza prawem wprost w objęcia śmierci

Poza prawem, chcieli umrzeć młodzi wolni piękni

Psy tropiły ich lecz oni nie wiedzieli co to strach

Na siedzeniu zawsze spluwa, a przed nimi nowy bank

Żyli ciągle na krawędzi, mocno przyciskali gaz

Wymykali się obławie, uciekali cały czas

Gliny ich nienawidziły a biedacy pokochali

Każdy z nich chciał tak jak oni być okrutny i odważny

Zmienić dole swą przeklętą, w drogę zemsty, drogę krwi

Worek z forsą mieć pod głową, wtedy ma się piękne sny

Dnia pewnego w słońca skwarze skończył się ich krwawy szlak

Koniec drogi, dalej przepaść, z trupią czaszką stary znak

Jeszcze jeden pocałunek jeszcze raz wyznana miłość

Potem ich ostatnia droga w dół urwiska po śmierć szybką

Lepsze piekło niż niewola, lepszy ogień jest niż kat

Uśmiechając się żegnali ten niesprawiedliwy świat

A sto syren policyjnych wyło w górze, gdy spadali

I miliony łez pociekło, gdy lecieli do otchłani

Erano poveri, ma volevano che il mondo giacesse ai loro piedi

Non avevano diritto a nulla, volevano provare la gioia della vita

Cresciuti in strada, hanno iniziato il loro gioco

Lei è bella, lui è audace, una volta hanno detto "no"

Le botti non si raffreddavano più, non potevano più fermarsi

Le sponde tremavano alla loro vista, il sangue scorreva lungo i marciapiedi

Con le guardie in ginocchio e le sirene dietro la schiena

Svuotarono le grandi casseforti e proseguirono per la loro strada

Fuori legge, fuori legge per sempre

Fuori dalla legge, fuori dalla legge, cavalcavano verso il sole

Fuori dalla legge, fuori dalla legge, fino all'abbraccio della morte

Fuori dalla legge, giovani bellezze libere volevano morire

I cani li seguivano ma non sapevano cosa fosse la paura

Sputa sempre sul sedile e una nuova banca davanti a loro

Vivevano costantemente al limite, premevano forte il gas

Stavano sgattaiolando fuori, scappando tutto il tempo

I poliziotti li odiavano e la povera gente li amava

Ognuno di loro voleva essere crudele e coraggioso, proprio come loro

Per trasformare il tuo dannato sedere in una via di vendetta, una via di sangue

Se hai un sacco di soldi sotto la testa, allora fai dei bei sogni

Un giorno, sotto il calore del sole, la loro scia sanguinosa finì

Alla fine della strada, oltre un baratro, un vecchio cartello con un teschio

Un altro bacio di nuovo amore confessato

Poi la loro ultima discesa dalla scogliera verso la morte rapida

Meglio l'inferno che la schiavitù, meglio il fuoco che il carnefice

Sorridendo, hanno detto addio a questo mondo ingiusto

E un centinaio di sirene della polizia ululavano in alto mentre cadevano

E milioni di lacrime si versarono mentre volavano nell'abisso