Sprokkeldagen - Typhoon

Antwanet wie heeft de bal?

Draait ge om dat weet ge het al

Antwanet wie heeft de bal?

Als ge niet kunt vangen zijt gedood

Hoge bomen vangen de wind

En nemen het mee in een doosje

Zo klein, maar juist het kleine in

Het leven doet in mij het het kleine laten leven

Een groot gevoel maar klein gegeven

Laat mij maar vallen als een tafellegger

En zeggen ik ben gelukkig

Nou ja, bij wijze van spreken dan

Het is maar net waar je van houd

Ik sprokkel wat dagen, drop een gaasje

Soms heb ik geen zin om die koffers te dragen

Ik laat los, los het op, word onzichtbaar

En geef de buitenlucht wat ruimte terug

Dus, nu zit ik op m’n fiets alsof het niets is

Maar niets kan toch niet uit zichzelf de daden laten draaien

Zie je het voor je?

Je ziet niet, je hoort me, je int’utie verstrooit je

Je weet dat ik er ben

Maar het enige wat ik denk is laat me een ongeluk krijgen

Zo’n kleintje om verplicht een tijdje rustig te blijven

Begrijp je

Hoge bomen vangen wind

Maar de wind waait mee

Zolang jij maar weet

Voordat je, voordat je, heen wilt

En als ge uwe weg niet vind maakt

U uw middelvinger nat

En de wind geloof mij, de wind zal

Zich er wuar dat jij hem wilt

Ze zeggen wees is practisch van aard

Oh dus het draait om handelen

Zelfs al is de overtuiging ver te zoeken

Probeer de vraag te kantelen

Ander perspectief wat zegt het over mij?

Heel veel maar ergens ook niets

Vind je het vaag zoals ik praat

Je hoeft niet te luisteren

Ik ben een emotionele rollercoaster daarom uit ik me

Sorry hoor

Ey fuck it daar moet ik eens mee stoppen

Was mijn hart alleenheerser dan klopte het

Ik propte me, vol met kennis en, nieuwe impulsen

At meer dan ik nodig had, mijn ego was gulzig

Wisselend voor dat wat de, f f filles in mij

Veel van die aandacht vragende

Vrouwen lopen nu schreeuwend voorbij

Vreemde gewaarwoordin

Ik zie jou in die zelfde vage situatie

Maar waarom ben ik hier?

Ik ben jou h'?

Ik overschatte mij ook

Jij achtte mij hoger dan dat

Geloofde me kracht is, terug in mijn rol

(Dokter, dokter)

Weet ik niet, gemakzalver voor

Een kwakzalver zonder prescripties

Onze wanhoop, laat jou in geuren en kleuren verteld

Dat ik als kids nog nooit iemand heb teleurgesteld

Nou nu dus wel

Het is pikdonker, stikdonker in de palmen

In het pik stik donker in de palmen van u handen

Doet u ogen dicht, en zijt gelukkig

Mee met de wind die de bomen vangt, of

Waren het de bomen die de wind hadden gevangen

Acht, negen, tien, wie niet weg is is gezien

Maar wie is die wat en wie is waar blijven hangen

Als ge niet kunt vangen zijt ge dood

Oke

Het maakt niet uit dat ik mijn status in de garage pakeer

Treed af van mijn voetstuk

Word niet gewaardeerd, ik ben, niet geleerd

Leuk, schattig, aardig en groot praten, meegaand

Sociaal, meevarend, nee ik ben hier

Mist er een vissenbol, stevig als hard matglas

Ik hou me hart vast

Ik weet wat ik zie steeds die bewegende energie

Delen die me titelen

Dan dat ze het liefst willen spelen

(Hehe)

Zonder jullie was ik ergens

Maar gelukkig kan ik zwerven, ik dat doosje

Mee met de door de boom gevangen wind

Naar mij toegespeelde belofte los ik nu in

Antwanet chi ha la palla?

Si rivolge a te, lo sai già

Antwanet chi ha la palla?

Se non riesci a prenderlo, vieni ucciso

Gli alberi alti catturano il vento

E portalo con te in una scatola

Così piccolo, ma proprio nel piccolo

La vita mi fa lasciare vivere il piccolo

Una sensazione grande ma data in piccolo

Lasciami come un runner da tavolo

E di' che sono felice

Beh, per modo di dire

È proprio quello che ti piace

Raccolgo alcuni giorni, lascio cadere una garza

A volte non ho voglia di portare quelle valigie

Lascio andare, lo dissolvo, divento invisibile

E restituisci un po' di spazio all'aria aperta

Quindi, ora sono sulla mia bici come se niente fosse

Ma nulla non può far girare le azioni da solo

Potete vederlo?

Non vedi, mi senti, la tua intuizione ti disperde

Sai che sono qui

Ma tutto quello che penso è lasciarmi fare un incidente

Così piccolo da essere obbligato a restare calmo per un po'

Capisci

Gli alberi alti catturano il vento

Ma il vento soffia

Finché lo sai

Prima di te, prima che tu voglia andare

E se non riesci a trovare la tua strada

Hai il dito medio bagnato

E il vento, credimi, lo farà il vento

Assicurati di volerlo

Dicono che l'orfano sia di natura pratica

Oh quindi si tratta di recitare

Anche se la condanna è difficile da trovare

Prova a ribaltare la domanda

Prospettiva diversa cosa dice di me?

Molto, ma anche niente

Trovi vago il modo in cui parlo?

Non devi ascoltare

Sono un ottovolante emotivo, ecco perché mi esprimo

mi scusi

Ehi fanculo dovrei smetterla di farlo

Se il mio cuore era l'unico sovrano, batteva

Mi sono rimpinzato, pieno di conoscenza e nuovi impulsi

A più del necessario il mio ego era avido

Alternando ciò che de, f f mi riempie

Gran parte di quell'attenzione esigente

Le donne ora camminano urlando

Strana sensazione

Ti vedo nella stessa vaga situazione

Ma perché sono qui?

Io tu eh?

Ho anche sopravvalutato me stesso

Mi hai valutato al di sopra di questo

Credimi il potere è tornare nel mio ruolo

(Dottore, dottore)

Non lo so, minimarket per

Un ciarlatano senza prescrizioni

La nostra disperazione, fatti raccontare in odori e colori

Che da ragazzini non ho mai deluso nessuno

Bene ora quindi sì

È buio pesto, buio pesto nei palmi

Nel gallo, è buio nei palmi delle tue mani

Chiudi gli occhi e sii felice

Con il vento che cattura gli alberi, o

Sono stati gli alberi a catturare il vento

Otto, nove, dieci, chi non è andato è stato visto

Ma chi è cosa e chi è dove indugiare

Se non riesci a prenderlo sei morto

Va bene

Non importa se ho messo il mio status nel garage

Scendi dal mio piedistallo

Non apprezzato, io sono, ignorante

Divertenti, carini, simpatici e parlanti, accomodanti

Sociale, comprensivo, no, sono qui

Manca una polpetta di pesce, solida come un vetro smerigliato

Tengo il mio cuore

So cosa vedo ancora quell'energia in movimento

Parti che sono intitolate

Quindi preferiscono giocare

(eh)

Senza di te sarei da qualche parte

Ma per fortuna posso vagare, io quella scatola

Vai con il vento catturato dall'albero

Promessa data a me ora mantengo