Wierzyłam w nas - Verba, Sylwia Przybysz

Wierzyłam w nas, dlaczego dziś

To wszystko już nie znaczy nic?

Już dzisiaj wiem, choć czasem płyną łzy

Wciąż muszę silna być

Gdy to wszystko już nic nie znaczy

Była sobie miłość, epizod i wystarczy

Po prostu wyszło tak, nie chcę żałować

Łatwo się wkręcić, trudniej się odkochać

Czuję się dziwnie, nie potrafię się odnaleźć

Ludzie mówią, że ponoć życie toczy się dalej

I ponoć jutro też wyjdzie słońce

Dla mnie to mało obiecujące

Motywujące?

Raczej nie sądzę

Co mi po tym słońcu kiedy walczę ze sztormem

Nie ma Ciebie przy mnie i już nigdy nie będzie

A przed smutkiem nie ucieknę, dopadnie mnie wszędzie

Czas uleczy rany, ale pozostaną blizny

Zawsze będą przypominać, że się kiedyś kochaliśmy

Że mieliśmy siebie, ale to odeszło

Nie ma antidotum na gasnącą przeszłość

Czasem płyną łzy, to jest silniejsze

Szukam lekarstwa na złamane serce

Szukam szczepionki na nieudane związki

Szukam miłości, co nie sprawi przykrości

Nie lubię niepewności, to jest chyba jasne

Moja przystań, by zakotwiczyć na zawsze

Przylądek szczęścia i tylko my — imaginuję

Czy ja naprawdę za dużo oczekuję?

Oddam wszystko, by na stałe mieć kogoś

Żyć euforią, która odcina świadomość

A wzloty i upadki traktować jak drobiazgi

I w sobie mieć oparcie, by niczym się nie martwic

Teraz muszę znaleźć w sobie tyle siły

By pokonać to, co okoliczności mi zrządziły

Nie poddam się, bo wierzę, ze wszystko przede mną

Koniec zamartwiania, pora się uśmiechnąć!

Ho creduto in noi perché oggi

Tutto questo non significa più niente?

Lo so già oggi, anche se a volte scorrono le lacrime

Devo ancora essere forte

Quando tutto non significa più niente

C'era l'amore, un episodio, e basta

È venuto fuori così, non voglio pentirmene

È facile farsi fregare, più difficile disinnamorarsi

Mi sento strano, non riesco a trovarmi

La gente dice che si dice che la vita vada avanti

E a quanto pare anche domani uscirà il sole

Non è molto promettente per me

motivante?

Non credo

E dopo questo sole quando combatto la tempesta

Non sei con me e non lo sarai mai più

E non scapperò dalla tristezza, mi porterà ovunque

Il tempo guarirà le ferite, ma le cicatrici rimarranno

Ti ricorderanno sempre che ci amavamo

Che ci siamo avuti, ma non c'è più

Non esiste un antidoto al passato calante

A volte le lacrime scorrono, questo è più forte

Sto cercando una cura per un cuore spezzato

Sto cercando un vaccino per le relazioni fallite

Sto cercando l'amore, che non sarà spiacevole

Non mi piace l'incertezza, probabilmente è chiaro

Il mio rifugio per ancorare per sempre

Capo della felicità e solo noi - immaginiamo

Mi aspetto davvero troppo?

Darò qualsiasi cosa per avere qualcuno permanentemente

Vivi l'euforia che interrompe la coscienza

E tratta gli alti e bassi come piccole cose

E di avere in me supporto per non preoccuparmi di nulla

Ora devo trovare tanta forza in me stesso

Per superare ciò che le circostanze mi hanno imposto

Non mi arrenderò perché credo che tutto sia davanti a me

Niente più preoccupazioni, è ora di sorridere!