Związane oczy mam - Verba, Sylwia Przybysz

Związane oczy mam, nie widzę naszych błędów

Nie wiem jak mam iść pośród życia zakrętów

Myślałam, że mam wszystko, kiedy mam Ciebie

Czy nasza miłość przetrwa?

Nikt tego nie wie

Dokąd idę?

Oczy mam związane

Zgaduję gdzie przeszkody są poustawiane

Nawet nie poczuję, gdy nad przepaścią stanę

Zrobię krok i zniknę tam, żegnaj kochanie…

Co zrobisz wtedy?

Myślę, ze nie zdążysz

Nie złapiesz mnie za rękę, bo boisz się pogrążyć

Jeszcze Cię pociągnę za sobą co wtedy

Wolisz się odwrócić?

Nie widzieć?

Nie wierzyć?

A potem zbudzisz się i spytasz gdzie jestem

Nikt Ci nie odpowie, puste moje miejsce

Będziesz bez celu patrzyć na świat

To jest samotność, już nie będzie nas

Wszystko straci sens, poczujesz pustkę

Jakby zagubić wygraną w totka szóstkę

Będziesz rozważać, jak cofnąć czas

Lecz wehikuł czasu tylko w bajkach masz

Kogoś spotkasz, życzę Ci najlepiej

Nam nie było dane żyć tylko dla siebie

Nam nie było dane kochać się na zawsze

Nie dla nas wspólne losy i cele najdalsze

Chcę Ci szansę dać, musisz mieć odwagę

Znamy się tak dobrze, damy sobie radę

Tylko nie wycofuj się i daj z siebie wszystko

Żadne z nas nie może być pesymistą

Po obu stronach strome zbocza, spójrz tu

Jak kamienna ścieżka na przełęczy samobójców

Tędy pójdziemy, spróbujemy

Poprowadź mnie za rękę, zaryzykujemy

Zobacz, udało się, warto było wierzyć

Afrodyta zawsze zwycięży Nemezis

W imię miłości trzeba ryzykować

Związane oczy mam, więc mnie poprowadź!

Ho gli occhi legati, non vedo i nostri errori

Non so camminare nella vita delle curve

Ho pensato di avere tutto quando ho te

Il nostro amore sopravviverà?

Nessuno sa

Dove sto andando?

I miei occhi sono legati

Immagino dove siano posti gli ostacoli

Non lo sentirò nemmeno quando sarò sul precipizio

Farò un passo e sparirò lì, arrivederci piccola...

Cosa farai allora?

Non credo che ce la farai

Non mi prenderai per mano perché hai paura di affondare

Ti porterò ancora con me allora

Preferisci girarti?

Non vedere?

Non credere?

E poi ti svegli e chiedi dove sono

Nessuno ti risponderà, svuota il mio posto

Guarderai il mondo senza meta

Questa è solitudine, non lo saremo più

Tutto perderà il suo significato, sentirai il vuoto

Come a perdere le sei lotteria vinte

Valuterai come tornare indietro nel tempo

Ma nelle favole hai solo una macchina del tempo

Incontrerai qualcuno, ti auguro il meglio

Non ci era permesso vivere solo per noi stessi

Non abbiamo avuto la possibilità di amarci per sempre

Destini e obiettivi comuni non sono i nostri più lontani

Voglio darti una possibilità, devi avere coraggio

Ci conosciamo così bene, andrà tutto bene

Non tirarti indietro e dai il meglio di te

Nessuno di noi può essere pessimista

Pendenze ripide su entrambi i lati, guarda qui

Come un sentiero roccioso su un passo suicida

Andremo così, ci proveremo

Guidami per mano, rischieremo

Vedi, ha funzionato, valeva la pena crederci

Afrodite vincerà sempre la Nemesi

Devi rischiare in nome dell'amore

I miei occhi sono legati, quindi guidami!