Pył - Xxanaxx

Słońce zanurza w promieniach

Miasta monotonny schemat

Drzewa co zgubiły liście

Czarne są od wron

Cisza gęstsza jest niż woda

Ja w niej z tobą zanurzona

Czy tej ciszy bać się czy nią

Słodko karmisz mnie

Wciągając mnie wtórują ci wszystkie twoje gwiazdy

Ta siła jak kosmiczny pył

Co gardło nieme drapie

Wciągając mnie, zatracasz się

I wszystkie twoje gwiazdy

Ta siła jak kosmiczny pył pokryje ciała nasze

A to miasto już umarło

Cicho z kabli głuchym trzaskiem

Połączyła mnie z nim nagle

Błoga, szklana więź

Il sole sprofonda nei raggi

Schema urbano monotono

Alberi che hanno perso le foglie

Il nero viene dai corvi

Il silenzio è più denso dell'acqua

Ci sono immerso con te

Se temere questo silenzio o esso

Mi stai dolcemente nutrendo

Tutte le tue stelle echeggiano quando mi attiri

Questa forza è come la polvere cosmica

Che grattarsi la gola

Tirandomi dentro, perdi te stesso

E tutte le tue stelle

Questa forza, come la polvere cosmica, coprirà i nostri corpi

E questa città è già morta

Silenzioso dai cavi con un tonfo

Mi ha collegato a lui all'improvviso

Un beato legame di vetro