Laat me niet alleen (Ne me quitte pas) - Jacques Brel

Laat me niet alleen

Toe vergeet de strijd

Toe vergeet de nijd

Laat me niet alleen

En die domme tijd

Vol van misverstand

Ach vergeet hem, want

't Was verspilde tijd

Hoe vaak hebben wij

Met een snijdend woord

Ons geluk vermoord

Kom dat is voorbij

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Lief, ik zoek voor jou

In 't stof van de wegen

De paarlen van regen

De paarlen van dauw

Ik zal al mijn leven

Werken zonder rust

Om jou licht en lust

Goud en goed te geven

Ik sticht een gebied

Waar de liefde troont

Waar de liefde loont

Waar jouw wil geschiedt

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Ik bedenk voor jou

Woorden rood en blauw

Taal voor jou alleen

En met warme mond

Zeggen wij elkaar:

Eens was er een paar

Dat zichzelf weer vond

Ook vertel ik jou

Van de koning die

Stierf van nostalgie

Hunkerend naar jou

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Want uit een vulkaan

Die was uitgeblust

Breekt zich na what rust

Toch het vuur weer baan

En op oude grond

Ziet men vaak het graan

Heel what hoger staan

Dan op verse grond

Het wit mint het zwart

Zwakheid mint de kracht

Daglicht mint de nacht

Mijn hart mint jouw hart

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Nee ik huil niet meer

Nee ik spreek niet meer

Want ik wil alleen

Horen hoe je praat

Kijken hoe je lacht

Weten hoe je zacht

Door de kamer gaat

Nee ik vraag niet meer

'k Wil je schaduw zijn

'k Wil je voetstap zijn

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Laat me niet alleen

Non lasciarmi da solo

Quindi dimentica la battaglia

Allora dimentica l'invidia

Non lasciarmi da solo

E quel momento stupido

Pieno di incomprensioni

Oh dimenticalo perché

Era tempo perso

Quante volte abbiamo

Con una parola tagliente

Ha ucciso la nostra fortuna

Dai, è finita

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Caro, ti cerco

Nella polvere delle strade

Le perle della pioggia

Le perle di rugiada

Lo farò per tutta la vita

Lavorare senza riposo

Per la tua luce e lussuria

Oro e buono da regalare

Ho trovato un'area

Dove abita l'amore

Dove l'amore paga

Dove sarà fatta la tua volontà

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Penso per te

Parole rosso e blu

Lingua per te solo

E con la bocca calda

Ci diciamo:

C'erano una volta pochi

Che si è ritrovato

te lo dico anche io

Dal re chi

Morto di nostalgia

nostalgia di te

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Perché da un vulcano

Quello è stato estinto

Si rompe dopo quale riposo

Ancora il fuoco ardente

E su vecchio suolo

Vedi spesso il grano?

Stai molto più in alto

Poi su terra fresca

Il bianco ama il nero

La debolezza fa la forza

La luce del giorno conia la notte

Il mio cuore ama il tuo cuore

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

No non piango più

No non parlo più

Perché voglio solo

Ascolta come parli

Guardarti ridere

Sapere come dolcemente

Attraversa la stanza

No non chiedo più

Voglio essere la tua ombra

Voglio essere il tuo passo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo

Non lasciarmi da solo