Tikai pārpratums - Ainars Mielavs

Mans alfabēta sākums

Ir beigas Tavējam

Ja, neatrodot vārdus

Mēs tomēr runājam

Un neatklātās domas

Ir tikai pārpratums

Uz lielā, platā ceļa

Vien aplams sastrēgums

Mans saprašanas ilgums

Ir sākums Tavējai

Pat mūžs var būt par īsu

Lai kļūtu savējais

Un nepasniegtās rokas

Ir tikai pārpratums

Pat tad, ja Tu vēl domā

Tas nenotiek ar mums

Mans sirdsapziņas tilpums

Ir piliens Tavējai

Vai tiešām jāļauj nokrist

Tai zvaigznei pēdējai?

Un pat, ja neredzētu

Vairs neviens neko

Mēs uzmeklētu rokas

Uz valsi pēdējo

L'inizio del mio alfabeto

C'è una fine per il Tuo

Se, senza trovare le parole

Parliamo ancora

E i pensieri nascosti

C'è solo un malinteso

Sulla grande strada larga

Solo un brutto ingorgo

La durata della mia comprensione

È l'inizio del Tuo

Anche la vita può essere troppo breve

Per diventare tuo

E le mani non raggiunte

C'è solo un malinteso

Anche se pensi ancora

Non succede a noi

Il volume della mia coscienza

C'è una goccia per il Tuo

Dovrebbe davvero essere permesso di cadere?

Per quell'ultima stella?

E anche se non lo vedi

Nessuno fa più niente

Alzeremmo le mani

Fino all'ultimo valzer