Achter Glas - Boudewijn De Groot

Ik zag mijn vader achter glas

In witte tropenkleren

Ik vroeg hem hoe het vroeger was

Toen hij nog vrouwenjager was

Zoals zovele tropenheren

Onder de palmen van Soerabaja

De groene dreven van Bandoeng

De geur van de Djeroek Peroet

Maar hij zweeg

Zoals hij altijd had gezwegen

En hij zweeg voorgoed

Ik zag mijn moeder achter glas

Als kleine witte vlinder

Ik vroeg haar hoe het vroeger was

Toen zij een jonge moeder was

Nog door geen angst gehinderd

Aan het strand van Soerabaja

De koele tuinen van Bandoeng

Het geluid van de Perkoetoet

Maar zij zweeg

Liever had ze niet gezwegen

Maar zij zweeg voorgoed

Ik zie mezelf achter glas

Als oude grijze jongen

Ik weet niet hoe het vroeger was

Toen ik nog pasgeboren was

Mijn leven onbezongen

Onder het bloed van Batavia

De hongersdood van Tjideng

Gebogen in de jappengroet

Waar mijn moeder zweeg

Waar mijn vader zweeg

Omdat zij wel moesten zwijgen

En sindsdien hebben gezwegen

Ho visto mio padre dietro un vetro

In abiti tropicali bianchi

Gli ho chiesto com'era una volta

Quando era ancora un cacciatore di donne

Come tanti gentiluomini tropicali

Sotto le palme di Surabaya

Le corsie verdi di Bandung

L'odore del Djeruk Perut

Ma lui taceva

Come aveva sempre taciuto

E taceva per sempre

Ho visto mia madre dietro un vetro

Come una piccola farfalla bianca

Le ho chiesto com'era una volta

Quando era una giovane madre

Non ancora ostacolato dalla paura

Sulla spiaggia di Surabaya

I fantastici giardini di Bandung

Il suono del Perkutut

Ma lei taceva

Avrebbe preferito non tacere

Ma lei rimase in silenzio per sempre

Mi vedo dietro un vetro

Come un vecchio ragazzo grigio

Non so come fosse una volta

Quando ero neonato

La mia vita non celebrata

Sotto il sangue di Batavia

La fame di Tjideng

Piegato nel saluto del Giappone

Dove mia madre taceva

Dove mio padre taceva

Perché dovevano tacere

E da allora sono stati in silenzio