De Stoet - Boudewijn De Groot, The Dutch Eagles

Iedereen in het uitvaartcentrum was aangenaam bedroefd

Terwijl met plechtige gebaren de houten kisten werden dichtgeschroefd

Gerrit was gestorven, samen met Anne Grien zijn vrouw

Een voorbeeldig boerenechtpaar, het hele dorp was in rouw

Dus op deze zomermiddag stond men in het zwart gekleed

Te wachten terwijl de rouwkoets traag de dorpstraat in reed

Vervolgens droegen ze Gerrit en Anne Grien het hete zonlicht in

En vormde zich de stoet achter de boer en z’n boerin

De neef van Gerrit heette Klaas, een eigenzinnig typ

Die sinds een maand of wat achter een rollator liep

Maar nauwelijks was de stoet vertrokken of hij riep onverwacht

Dit ding hoort niet op een begrafenis ik loop op eigen kracht

Dat ging heel even goed, maar men was het dorp nog niet uit

Of Klaas begon te wankelen en ging vervolgens onderuit

Een akelig incident, want Klaas kwam nogal slecht terecht

Zodat’tie buiten westen op de kist van Gerrit werd gelegd

Een halve kilometer verderop wilde een gierwagen voorbij

Maar de koets eiste zijn voorrang en ging geen centimeter opzij

Dus tussen de koetsier en trekkerboer viel menig onvertogen woord

Waardoor de ingetogen stemming danig werd verstoord

De boer verloor, reed de berm in, de giertank kantelde in de sloot

Zoals altijd moest ook deze keer het leven wijken voor de dood

En terwijl de boer zich radeloos onder de tank uitvocht

Vervolgende de zwarte stoet z’n droeve uitvaarttocht

Omdat de zomerzon genadeloos boven de akker scheen

Zeeg de notarisvrouw ineens met een zucht ineen

De vrouw van de bakker zei voorzichtig

Misschien is het een idee als we haar zolang in de berm leggen

Dan nemen we haar straks wel weer mee

Maar dat werd toch na rijp beraad als uiterst ongepast gezien

En zo belandde de notarisvrouw op de kist van Anne Grien

Van deze welkome tussenstop maakte men dankbaar gebruik

Door even rust te nemen en te genieten van de jeneverkruik

Na een stief kwartiertje kwam men zingend bij het kerkhof aan

Uitbundig klonk het 'Waarheen leidt de weg die wij moeten gaan?'

Men schaarde zich onvast om de kou van het verscheiden paar

Meneer pastoor, die ook wat wankel liep, maakte een zegenend gebaar

Daarna prevelde hij iets over stof en Petrus bij de hemelpoort

Wat door het benevelde gezelschap braaf, maar wazig werd aangehoord

De zerk werd op z’n plaats gezet, maar met onvaste hand

Dus tijdens het gebed verdween hij langzaamaan over de rand

Tenslotte werd het graf gedempt, iedereen was tevree

En vrolijk pratend toch maar weer naar het dorp en het café

Inmiddels ladderzat prees men daar ons Gerrit en Anne Grien

Tot iemand vroeg heeft iemand Klaas en de notarisvrouw nog gezien?

Men zweeg, en keek een ogenblik vertwijfeld om zich heen

Waarna de bakkersvrouw riep ik heb geen idee, maar we nemen er nog één

In het dorp ging de volgende dag het normale leven voort

Van klaas en de notarisvrouw werd nooit meer iets gehoord

Voordat je de grafkuil dichtgooit en plechtig amen zegt

Verzeker je terdege van wie je erin heb neergelegd

Tutti nella camera di pompe funebri erano piacevolmente tristi

Mentre con gesti solenni le "scatole di legno venivano sbarrate"

Gerrit era morto, insieme alla moglie di Anne Grien

Una coppia di contadini esemplare, tutto il villaggio era in lutto

Così in questo pomeriggio d'estate erano vestiti di nero

In attesa che la carrozza funebre si dirigesse lentamente verso la strada del paese

Poi hanno portato Gerrit e Anne Grien nella calda luce del sole

E il corteo si formò dietro il contadino e la moglie del suo contadino

Il nipote di Gerrit si chiamava Klaas, un tipo eccentrico

Chi cammina dietro un deambulatore da circa un mese

Ma il corteo era appena partito quando lui chiamò inaspettatamente

Questa cosa non appartiene a un funerale, cammino con le mie forze

Andò bene per un po', ma non erano ancora fuori dal villaggio

Oppure Klaas ha iniziato a vacillare e poi è caduto

Un brutto incidente, perché Klaas è finito piuttosto male

In modo che sia stato messo a ovest sulla bara di Gerrit

A mezzo chilometro di distanza voleva passare un carro avvoltoio

Ma l'allenatore ha preteso la precedenza e non si è mosso di un centimetro

Tante parole incrociate caddero tra il cocchiere e l'agricoltore di trattori

Il che ha seriamente disturbato l'umore calmo

L'agricoltore ha perso, è entrato nella banchina, il serbatoio del liquame si è ribaltato nel fosso

Come sempre anche questa volta la vita ha dovuto cedere il passo alla 'morte'

E mentre il contadino combatteva disperatamente sotto il carro

Poi il corteo nero il suo triste funerale

Perché il sole estivo splendeva senza pietà sul campo

Improvvisamente la moglie del notaio crollò con un sospiro

disse con cautela la moglie del fornaio

Forse è un'idea se la mettiamo in mezzo alla strada per così tanto tempo

Poi la porteremo di nuovo con noi più tardi

Ma questo è stato considerato estremamente inappropriato dopo un'attenta deliberazione

E così la moglie del notaio finì sulla bara di Anne Grien

Questa sosta di benvenuto è stata utilizzata con gratitudine

Prendendoti una pausa e godendoti la caraffa di gin

Dopo quindici minuti arrivarono al cimitero cantando

Suonava esuberante "Dov'è la strada che dobbiamo andare?"

Si radunarono incerti attorno al freddo della coppia scomparsa

Il pastore, che camminava anche un po' traballante, fece un gesto di benedizione

Poi mormorò qualcosa sulla polvere e Pietro alla porta del cielo

Quello che è stato ascoltato dalla compagnia ubriaca diligentemente, ma confuso

De zerk fu messo al suo posto, ma con mano malferma

Quindi durante la preghiera è scomparso lentamente oltre il bordo

Finalmente la tomba fu riempita, tutti furono felici

E felicemente parlando di nuovo con il villaggio e il caffè

Nel frattempo, la gente lì ha elogiato noi Gerrit e Anne Grien

Fino a quando qualcuno non ha chiesto, qualcuno ha visto Klaas e la moglie del notaio?

Rimasero in silenzio e si guardarono intorno per un momento disperati

Dopo di che la moglie del fornaio ha chiamato non ne ho idea, ma ne prendiamo un altro

La vita normale è continuata nel villaggio il giorno successivo

Klaas e la moglie del notaio non furono mai più sentite

Prima di chiudere la tomba e dire amen solennemente

Assicurati di chi ci hai messo dentro