Miasta i ludzie - Czerwone Gitary

Tężeje w mroku śródmiejski mur

Nad głową powódź skłębionych chmur

Skończona podróż do kresu dnia

Zamiera miasta wieczorny psalm

Odejść - białą zamiecią świateł

Odejść - drogą wschodzących gwiazd

Odejść - spojrzeń najdalszych śladem

Odejść - odejść, gdzie porwie wiatr

Odejść - krzykiem szalonych myśli

Odejść - nagłą czerwienią wzgórz

Odejść - burzą wiosennych liści

Odejść - odejść, nie wrócić już

Asfaltem jezdni okryta noc

Kontury cieni zakreśla wzrok

Zamknięte okna, zamknięte drzwi

Nikt się nie śmieje, nie płacze nikt

Il muro del centro cittadino è immobile nell'oscurità

Una marea di nuvole fluttuanti sopra la testa

Il viaggio verso la fine della giornata è completo

Il salmo serale della città muore

Per andar via - con una bianca bufera di luci

Allontanati - la via delle stelle nascenti

Allontanati - guarda il sentiero più lontano

Allontanarsi - allontanarsi dove soffia il vento

Allontanati - l'urlo di pensieri folli

Allontanati - il rosso improvviso delle colline

Allontanati: una tempesta di foglie primaverili

Vai via - vai via, non tornare più

La notte è percorsa da strada asfaltata

I contorni delle ombre definiscono la vista

Finestre chiuse, porte chiuse

Nessuno ride, nessuno piange