Trzecia miłość - żagle - Czerwone Gitary

Ucichł wiatr, morze śpi w blasku gwiazd.

Wspomnę znów miłość swą w taki czas.

Smukły miała kształt, ostro szła na wiatr:

Moja łódź, pierwsza łódź - miłość ma.

Każdy, kto kocha wiatr, wie jak jest,

Kiedy już z oczu nam ginie brzeg.

Wiatr na wantach gra, morze rusza w tan,

Kiedy kil znaczy ślad pośród pian.

Na skrzydłach żagli w brzask płyniemy tak.

Po stromych rzeźbach fal płyniemy tak.

Wtopieni w zieleń mórz ze światłem dnia.

Szaleni wiatrem, co nam scherzo gra.

Piękny czas, rejsów czas kończył się.

Kiedyś sztorm rzucił łódź aż na brzeg.

Patrzeć było żal — stała wryta w piach

Miłość ma — wierna łódź, zeschły wrak.

Rozstać się, żegnać się ciężko jest.

Starczył mi nafty litr, pakuł pęk …

Kiedy płomień zgasł, popiół rozwiał wiatr …

W morze znów rusza łódź - miłość ma.

Na skrzydłach żagli w brzask płyniemy tak.

Po stromych rzeźbach fal płyniemy tak.

Wtopieni w zieleń mórz ze światłem dnia.

Szaleni wiatrem, co nam scherzo gra.

Gra, gra.

Il vento si è calmato, il mare dorme alla luce delle stelle.

Ricorderò di nuovo il mio amore in un momento simile.

Slanciata, aveva una forma, andava bruscamente nel vento:

La mia barca, la prima barca - l'amore ce l'ha.

Chi ama il vento sa com'è

Quando la riva scompare dalla nostra vista.

Il vento gioca sulle sartie, il mare inizia a ballare,

Quando la chiglia segna un segno tra le schiume.

Sulle ali delle vele navighiamo così all'alba.

Navighiamo così sulle ripide incisioni delle onde.

Sciolto nel verde dei mari con la luce del giorno.

Pazzi per il vento, cosa suona per noi lo scherzo.

Un tempo bellissimo, il tempo delle crociere stava finendo.

Una volta una tempesta gettò a terra la barca.

Era un peccato guardare: era bloccata nella sabbia

L'amore ha - una barca fedele, un relitto asciutto.

È difficile separarsi, dire addio.

Avevo abbastanza cherosene, un litro, un fascio di stoppa...

Quando la fiamma si è spenta, la cenere è stata portata dal vento...

La barca riparte per il mare - l'amore ha.

Sulle ali delle vele navighiamo così all'alba.

Navighiamo così sulle ripide incisioni delle onde.

Sciolto nel verde dei mari con la luce del giorno.

Pazzi per il vento, cosa suona per noi lo scherzo.

Gioco, gioco.