W moich myślach Consuelo - Czerwone Gitary

Zagubiony na pustyni nie miał już żadnej nadziei na ratunek

Dniem towarzyszyło mu słońce, nocą - gwiazdy

Consuela to było imię jego dziewczyny…

Już na wieki w morzu piasku zagubiony

Patrzę w niebo, które zamknąć można w dłoni

I o Tobie ciągle myślę, Consuelo

Razem z morzem, które wyschło, ale żyło

Razem z sercem, co dla Ciebie zawsze biło

Żegnam Ciebie w moich myślach, Consuelo

Piach zasypie nasze ślady, Consuelo

Wiatr poniesie nasze słowa

Tam, gdzie nie był nikt

Tylko myśli nasze się spotkają gdzieś

Pośród piasków niedostępnych wydm

Kiedy znów nadejdzi świt

Zagubiony w morzu zasp

Nie odnajdzie nas już nikt

Nie odnajdzi nas

Ale myśli nasze się spotkają gdzieś

Pośród piasków niedostępnych wydm

Razem z wiatrem, który ucichł ponad ziemią

Z marzeniami, które teraz nic nie zmienią

Żegnam Ciebie w moich myślach, Consuelo

Kiedy znów nadejdzie świt

Zagubiony w morzu zasp

Nie odnajdzie nas już nikt

Nie odnajdzie nas

Ale myśli nasze się spotkają gdzieś

Pośród piasków niedostępnych wydm

Nasze drogi, nasze losy się nie zmienią

Już nas morza i pustynie nie rozdzielą

Żegnam Ciebie w moich myślach, Consuelo

Perso nel deserto, non aveva più alcuna speranza di salvataggio

Di giorno era accompagnato dal sole, di notte - dalle stelle

Consuela era il nome della sua ragazza...

Perso nel mare di sabbia da secoli

Guardo il cielo che si può chiudere nel palmo della tua mano

E ti penso ancora, Consuelo

Insieme al mare che era secco ma vivo

Insieme al cuore, che da sempre batte per te

Ti dico addio nella mia mente, Consuelo

La sabbia coprirà le nostre tracce, Consuelo

Il vento porterà le nostre parole

Dove nessuno è stato

Solo i nostri pensieri si incontreranno da qualche parte

Tra le sabbie di dune inaccessibili

Quando torna l'alba

Perso nel mare dei cumuli di neve

Nessuno ci troverà più

Non ci troverà

Ma i nostri pensieri si incontreranno da qualche parte

Tra le sabbie di dune inaccessibili

Insieme al vento che è morto sopra la terra

Con sogni che ora non cambieranno nulla

Ti dico addio nella mia mente, Consuelo

Quando torna l'alba

Perso nel mare dei cumuli di neve

Nessuno ci troverà più

Non ci troverà

Ma i nostri pensieri si incontreranno da qualche parte

Tra le sabbie di dune inaccessibili

Le nostre strade, il nostro destino non cambieranno

I mari ei deserti non ci separeranno più

Ti dico addio nella mia mente, Consuelo