Kom mee - De Kift

Vannacht was m’n moeder bij me

Ze zat naast me op de vloer

En wreef met haar handpalmen over haar knieën

En ze keek me plotseling aan met bange ogen

Wil je iets voor me doen?

Maar je mag niet lachen, alsjeblieft niet

Kom mee

Ze greep mijn hand

En die voelde aan als sneeuw

Heel koel, heel los, heel licht

We stonden tussen een paar elzenbomen

Daar lag iets lichts

Kom zei ze, daar lig ik

Ik zag het skelet van een mens

En toen wees ze naar het skelet

Je mag niet lachen, zei ze

Dat ben ik

Kun je dat begrijpen?

Zeg nu zelf

Kan ik dat zijn?

Met alles wat ik vroeger was, heeft dat toch niks meer te maken?

Ze ging op de donkere aarde zitten, en keek bedroef voor zich uit

Met vroeger heeft dat niks meer te maken, zei ze

Helemaal niks

En toen raakte ze met haar vingertoppen iets op van de donkere aarde

En rook eraan

Vreemd, fluisterde ze

Zo vreemd

En ze hield me de aarde voor

En die was als sneeuw

Die was als de hand, waarmee ze mijn hand had gegrepen

Ruik, zei ze

Ik snoof diep

Nou?

Aarde, zei ik

En?

Een beetje zuur, een beetje bitter

Echte aarde

Maar toch vreemd, walgelijk toch?

Ik snoof diep de geur van de aarde in

En die rook koel, los en licht

Het ruikt lekker zei ik, naar aarde

Mijn moeder keek me met bange ogen aan

Het ruikt toch walgelijk?

Ik rook

Nee

Die ruikt zoals alle aarde

Vind je?

Ja

En je vindt het niet walgelijk?

Nee

Je ruikt echt lekker ma

Ruik nog eens goed

Ze nam een beetje tussen haar vingertoppen en rook

Ruikt alle aarde zo, vroeg ze

Ja, alle aarde

Ze snoof diep

Ze stak haar hand helemaal in de aarde en snoof

En toen keek ze me aan

Je hebt gelijk

Misschien ruikt 'ie heel lekker

Maar toch vreemd

Als ik bedenk dat ik dat ben

Toch wel verschrikkelijk vreemd

M’n moeder zat daar

En rook

En vergat mij

En zei het woord vreemd steeds minder vaak

Steeds zachter, zei ze het

En toen liep ik stilletjes terug naar huis

Het was half zes in de ochtend

En in de voortuin kwam overal aarde tussen de sneeuw kijken

En ik liep met m’n blote voeten over de donkere aarde in de sneeuw

En die was koel, los en licht

En hij geurde

Ik stond op, en ademde diep

Hij ruikt lekker ma

Ieri sera mia madre era con me

Si è seduta accanto a me sul pavimento

E strofinò i palmi delle mani sulle ginocchia

E all'improvviso mi guardò con occhi spaventati

Vuoi fare qualcosa per me?

Ma non puoi ridere, per favore non farlo

Vieni con me

mi ha preso per mano

E sembrava neve

Molto bello, molto sciolto, molto leggero

Eravamo in piedi tra alcuni ontani

C'era qualcosa di leggero

Dai, ha detto, ci mento

Ho visto lo scheletro di un essere umano

E poi indicò lo scheletro

Non ti è permesso ridere, disse

Sono io

Riesci a capirlo?

Diciamo la verità

Posso essere?

Non ha niente a che fare con tutto quello che ero, vero?

Lei saton la terra oscura e guarda tristemente avanti

Non ha nulla a che fare con il passato, ha detto

Niente di niente

E poi ha toccato qualcosa con la punta delle dita dalla terra scura

E fumalo

Strano, sussurrò

Così strano

E lei mi porse la terra

E era come la neve

Era come la mano con cui mi aveva afferrato la mano

Odore, disse

Annusai profondamente

Bene?

Terra, ho detto

E?

Un po' acido, un po' amaro

vera terra

Ma ancora strano, disgustoso non è vero?

Annusai profondamente il profumo della terra

E aveva un odore fresco, sciolto e leggero

Ha un buon odore ho detto, come la terra

Mia madre mi guardò con occhi spaventati

Ha un odore disgustoso vero?

io fumo

Nuovo

Odora come tutta la terra

Pensi?

sì

E non pensi che sia disgustoso?

Nuovo

Hai un buon odore, mamma

Un buon odore di nuovo

Ne prese un po' tra la punta delle dita e fumò

Tutta la terra odora così, chiese

Sì, tutta terra

Annusò profondamente

Ha messo la mano fino in fondo nella terra e ha annusato

E poi lei mi guardò

Hai ragione

Forse ha un buon odore

Ma ancora strano

Se mi ricordo che lo sono

Ancora terribilmente strano

Mia madre era lì

e fumo

E dimenticato di me

E diceva la parola strano sempre meno spesso

Sempre più morbida, lo disse

E poi sono tornato a casa in silenzio

Erano le cinque e mezza del mattino

E nel voorfrontyardearth veniva a vedere ovunque tra la neve

E camminavo a piedi nudi sulla terra oscura nella neve

Ed era fresco, sciolto e leggero

E può

Mi sono alzato e ho respirato profondamente

Ha un buon odore, mamma