Toen - De Kift

Toen je naar binnen ging uit de regen aldoor winter

Aldoor regen van de straat naar binnen sloop toen

Niemand keek en door de zalen bibberend en druipend

Tot je een zitplaats vond en ging zitten om uit

Te rusten te drogen dan opdonderen en wegwezen

Wanneer was dat

Gaf het op gaf op en ging zitten op de stoep in de

Vale ochtendzon gaf op en dan opdonderen en wegwezen

Naar beneden noch naar links noch naar

Rechts geen blik voor de oude namen de oude scènes

Geen andere gedachte in je hoofd dan wegwezen en

Nooit meer terug

Aldoor winter eindeloze winter het ene jaar na het

Andere alsof het niet kon eindigen het oude jaar alsof

De tijd niet verder kon toen naar binnen weg van de

Straat toen niemand keek uit de kou en de regen

Duwde de deur open noch naar rechts noch naar

Links ging zitten op de eerste vrije plaats

Op de drempel iemands drempel met de koffer op je

Knieën in de oude groene overjas in de vale ochtendzon

Zonder te weten waar je was en dan opdonderen

En wegwezen of was dat een andere keer dat alles een

Andere keer was er ooit een andere keer was dan toen

Opdonderen en wegwezen van dit alles en nooit meer

Terug

Quando sei rientrato dalla pioggia per tutto l'inverno

In quel momento si insinuò una pioggia costante dalla strada

Nessuno guardava, tremava e gocciolava per i corridoi

Finché non hai trovato un posto e ti siedi per uscire

Per riposare, asciugare, poi per uscire e andare

Quando è stato

Ha rinunciato e si è seduto sul marciapiede nel

Il pallido sole mattutino si arrese e poi tuonò e scomparve

Giù né a sinistra né a

Non cercare i vecchi nomi, le vecchie scene

Nessun altro pensiero nella tua testa se non esci e

mai indietro

Sempre inverno infinito inverno un anno dopo l'

Altri come se non potesse finire il vecchio anno come

Il tempo non poteva andare avanti poi verso l'interno lontano dal

Strada quando nessuno guardava il freddo e la pioggia

Spinse la porta aperta né a destra né a

Left si è seduto al primo posto libero

Sulla soglia di qualcuno con la valigia addosso

Ginocchia nel vecchio soprabito verde nel pallido sole mattutino

Senza sapere dove eri e poi crollare

E andato o era quello un'altra volta in cui tutto era a

Un'altra volta c'era una volta c'era un'altra volta di allora

Sbarazzati di esso e allontanati da tutto e mai più

Di ritorno