Furrows of Gods (Борозни богів) - Drudkh

І засміялась провесінь: — Пора!

-

за Чорним Шляхом, за Великим Лугом —

дивлюсь: мій прадід, і пра-пра, пра-пра —

усі ідуть за часом, як за плугом.

За ланом лан, за ланом лан і лан,

за Чорним Шляхом, за Великим Лугом,

вони уже в тумані - як туман —

усі вже йдуть за часом, як за плугом.

Яка важка у вічності хода!

-

за Чорним Шляхом, за Великим Лугом.

Така свавільна, вільна, молода —

невже і я іду вже, як за плугом?!

І що зорю?

Який засію лан?

За Чорним Шляхом, за Великим Лугом.

Невже і я в тумані - як туман —

і я вже йду за часом, як за плугом?..

E lei rise: - È ora!

-

sulla Via Nera, sul Grande Prato -

Sembro: mio bisnonno, e pro-pro, pro-pro-

tutti seguono il tempo come un aratro.

Per lan lan, per lan lan e lan,

sulla Via Nera, sul Grande Prato,

sono già nella nebbia - come nebbia -

tutti stanno già seguendo il tempo come un aratro.

Che corso difficile nell'eternità!

-

sulla Via Nera, sul Grande Prato.

Così ribelle, libero, giovane -

Davvero e vado già, come per un aratro ?!

E quale stella?

Cosa seminerà lan?

Per la Via Nera, per il Grande Prato.

Sono nella nebbia - come la nebbia -

e sto già seguendo il tempo, come un aratro?..