Nie Żałuję - Edyta Geppert

Że nie dałaś mi mamo zielonookich snów

Nie, nie żałuję

Że nie znałam klejnotów ni koronkowych słów

Nie żałuję

Że nie mówiłaś mi, jak szczęście kraść spod lady

I nie uczyłaś mnie życiowej maskarady

Pieszczoty szarej tych umęczonych dni

Nie żal mi, nie żal mi

Nie, nie żałuję

Przeciwnie, bardzo ci dziękuję, kochana

Żeś mi odejść pozwoliła, po to

Bym żyła tak jak żyłam

Że nie dałeś mi szczęścia, pierścionka ani psa

Nie żałuję

Że nie dzwonisz po nocach: kochanie, tak to ja

Nie żałuję

Że nie załatwisz mi posady sekretarki

I że nie noszę twojej szarej marynarki

Że patrzysz na mnie jak teatralny widz

To nic, to nic

Nie, nie żałuję

Przeciwnie, bardzo ci dziękuję, kochanie

Za to, że jesteś królem karo

Że jesteś zbrodnią mą i karą

Że w tym kraju przeżyłam tych parę trudnych lat

Nie żałuję

Że na koniec się dowiem: ot, tak się toczy świat

Nie żałuję

Że nie załatwią mi urlopu od pogardy

I że nie zwrócą mi uśmiechu jak kokardy

Pieszczoty szarej tych udręczonych dni

Nie żal mi, nie żal mi

Nie, nie żałuję

Przeciwnie, bardzo ci dziękuję, mój kraju

Za jakiś czwartek, jakiś piątek, jakiś wtorek

I za nadziei cały worek

Nie, nie żałuję

Przeciwnie, bardzo ci dziękuję

Za to, że jesteś moim krajem

Że jesteś piekłem mym i rajem

Nie żałuję

Nie żałuję

Nie żałuję

Che non mi hai fatto sogni con gli occhi verdi, mamma

No, non me ne pento

Che non conoscessi gioielli o parole di pizzo

Non rimpiango

Che non mi hai detto come rubare la felicità da sotto il bancone

E non mi hai insegnato la mascherata della vita

La carezza grigia di quei giorni tormentati

Non dispiacerti per me, non dispiacerti per me

No, non me ne pento

Anzi, grazie mille, amore mio

Che mi hai lasciato andare, per questo

Vivrei come ho vissuto

Che non mi hai dato la felicità, un anello o un cane

Non rimpiango

Che non chiami di notte: tesoro, sì sono io

Non rimpiango

Che non mi trovi un lavoro da segretaria

E che non indosso la tua giacca grigia

Che mi guardi come uno spettatore di teatro

Non è niente, non è niente

No, non me ne pento

Anzi, grazie mille, tesoro

Per essere il re dei diamanti

Che tu sei il mio crimine e la mia punizione

Che in questo Paese ho vissuto questi pochi anni difficili

Non rimpiango

Che alla fine lo scoprirò: è così che va il mondo

Non rimpiango

Che non mi daranno una vacanza dal disprezzo

E che non mi diano un sorriso come i fiocchi

Grigia carezza di questi giorni tormentati

Non dispiacerti per me, non dispiacerti per me

No, non me ne pento

Anzi, grazie mio paese

Qualcosa sul giovedì, sul venerdì, sul martedì

E per la speranza, un sacco intero

No, non me ne pento

Anzi, grazie mille

Per essere il mio paese

Che sei il mio inferno e paradiso

Non rimpiango

Non rimpiango

Non rimpiango