Opuszczona - Edyta Geppert, Kroke

Przez pole szliśmy ja i ty

Przez trawy przez zielone

Niebieski szalik dałeś mi

Kupiłeś mi pierścionek

Pierścionek szczerozłoty jest

Z jedwabiu modry szalik

A ty gdzieś pojechałeś sam

Zniknąłeś mi w oddali

Pociągiem odjechałeś stąd

Płynąłeś statkiem bystrym

Przy mym okienku stoję wciąż

I czekam na twe listy

Pocztylion mija mnie co dzień

Siwiutki już staruszek

Nie kręci głową nie ma nic

I wciąż się smucić muszę

Przed Bogiem i przed ludźmi

W kąt chowam się chyłkiem cicha

I czuję coś się we mnie rwie

Coś więdnie i usycha

Przez pole szliśmy ja i ty

Przez trawy przez zielone

Niebieski szalik dałeś mi

Kupiłeś mi pierścionek

Przy mym okienku stoję wciąż

I czekam… na twe listy

Io e te abbiamo attraversato il campo

Attraverso l'erba verde

Mi hai dato la sciarpa blu

Mi hai comprato un anello

È un anello d'oro puro

Sciarpa di seta blu

E sei andato da qualche parte da solo

Mi sei scomparso in lontananza

Sei partito da qui in treno

Eri su una nave veloce

Sono ancora in piedi vicino alla mia finestra

E sto aspettando le tue lettere

L'ufficio postale mi passa accanto ogni giorno

Il vecchio dai capelli grigi

Non c'è niente che gli scuota la testa

E devo essere ancora triste

Davanti a Dio e davanti alle persone

In un angolo mi nascondo in silenzio

E sento qualcosa che mi lacera dentro

Qualcosa svanisce e si secca

Io e te abbiamo attraversato il campo

Attraverso l'erba verde

Mi hai dato la sciarpa blu

Mi hai comprato un anello

Sono ancora in piedi vicino alla mia finestra

E sto aspettando... le tue lettere