24 Smutki - Grzegorz Turnau

Dwadzieścia cztery smutki

To zwykła nasza doba

I dzień jest nie za krotki

I noc się nam podoba

Deszcz pada nieustanny

I nudny, i nużący

Za oknem chodzą panny

Smucące się niechcący

(niechcący…)

Za oknem wieczór spływa

Po dachach i po rynnach

I ciemność odpoczywa

Bezpieczna i bezczynna

Dwadzieścia cztery smutki…

Usiądę sam za stołem

Zamyślę się wieczyście

O życiu niewesołym

Przez które ze mną szliście

O naszym domu niskim

I o wysokim niebie

O wszystkich i o wszystkim —

I za was, i za siebie

Dwadzieścia cztery smutki…

Ventiquattro dolori

Questo è il nostro solito giorno

E la giornata non è troppo breve

E ci piace la notte

Piove incessantemente

E noioso e noioso

Le vergini stanno camminando fuori dalla finestra

Addolorato accidentalmente

(involontariamente…)

Fuori dalla finestra scorre la sera

Su tetti e grondaie

E il buio riposa

Sicuro e inattivo

Ventiquattro dolori...

Mi siederò da solo a tavola

Penso per sempre

A proposito di una vita allegra

Attraverso il quale hai camminato con me

Sulla nostra casa bassa

E cieli alti

Di tutti e di tutto -

E per te e per me

Ventiquattro dolori...