Tecza - Maanam

W morzu wyobraźni pływają zapachy

Kłębią się zjawy chcą by je ocalić

W piwnicach pamięć snuje się po kątach

Lata dziecinne tęsknota co pali

To jest ostatnie znaczenie języka

Gwiazda przeznaczenia jeszcze nie odkryta

Rzeczywistość co lubi sama sobie przeczyć

Piwnica wszechświata to pamięć wszechrzeczy

Szczęście to słowo co spadło z księżyca

Nie zna przyczyny i nie dba o skutki

Jest między nami lecz tylko przez chwilę

Ma naturę wiatru i jak wiatr umyka

To historia grzechu to dziecko trójkąta

Słońca deszczu i gwałtownej burzy

Historia zmyślona z którą nam do twarzy

Nieuchwytna i piękna jak tęcza

W jej ruchach tęczowa pogoda

W oczach krzyczą pawie

Idzie ulicą i burzy

Zastygłą wodę w stawie

I profumi galleggiano nel mare dell'immaginazione

Sciame di fantasmi, desiderosi di essere salvati

Nelle cantine, la memoria vaga dietro gli angoli

Anni infantili di nostalgia per ciò che brucia

Questo è l'ultimo significato del linguaggio

Stella del destino non ancora scoperta

Realtà che ama contraddirsi

Il seminterrato dell'universo è la memoria di tutte le cose

Felicità è la parola caduta dalla luna

Non conosce la causa e non si preoccupa degli effetti

È tra noi, ma solo per un momento

Ha la natura del vento e vola via come il vento

Questa storia del peccato è figlia del triangolo

Soli di pioggia e un violento temporale

Una storia inventata che fa per noi

Inafferrabile e bella come un arcobaleno

Tempo arcobaleno nei suoi movimenti

I pavoni urlano negli occhi

Scende per strada e tempeste

Acqua ghiacciata nello stagno