Romeo - Orxan Zeynallı

Tilsimləri qır

Sonuncu pyesdəki taram, bu simləri qır

Əlini aç və dua et ki, duyum səni

Yoxam səmada, var əvəzimdə bulud

Çöldə tək olsam da içdə çoxam

Yatır içimdə, bil, hər cür dəli

Divarlar üzərimə gəlir ama qıra bilmirəm

Çünki tək qəlb qırmaqda təcrübəli

Mənə bənzəyir hər melodrama triller

Martini kimi soyuq amma drama “queen”əm

Qəhrəman özüm, rep içində kameo

Sevgilim kapuleti, içimdə Romeo

Yumuşaq qəzəbim

Bitirmək üçün bu şah əsəri

Söndürürəm içimdəki eşq alovunu

Çünki Romeolar ölməlidir

Yer üzündə

Hər izim var

Ən dərindəyəm

Bir üzüm dərə

Bir üzüm dağ

Mən öz əlimdəyəm

Bu həzin qəm

Mənə zindan

Məni öz əlimdən al

Məni öz əlimdən al

Məni öz əlimdən al

Dinamiti bağlayıb girirəm kütlənin içinə

Bu şərabı qan bilib istəmədən içirəm

Hər kəs cənnəti istəyir axı içi mən!

Neçə zil, neçə bəm naləni çatdıra bilər

Hamı gec - tez həqiqəti bilməlidir

Xilasdırmı pul?

Necə məni isidə bilər əgər

Son dəfə yatanda yastığım qum?

Ölən ərdən geri mirasdırmı dul?

Mənə şiddət borcun qalıbsa xəbər et

Yolunun üstündə bir az durum vur

Neçə silmək istədiyim

Xatirəni yandırmışam amma sağ çıxıb

Uşaqlığımın qara səhifələrini

Ağ kağıza boşaltdım, yazı ağ çıxıb

Dolu gözlər, saxta təbəssüm

Qalx ayağa, saxla tənəzzülü

Verir onu qorusaq da mənə zülm

O yazıları hamı görməlidir

Yer üzündə

Hər izim var

Ən dərindəyəm

Bir üzüm dərə

Bir üzüm dağ

Mən öz əlimdəyəm

Bu həzin qəm

Mənə zindan

Məni öz əlimdən al

Məni öz əlimdən al

Məni öz əlimdən al

Yer üzündə

Hər izim var

Ən dərindəyəm

Bir üzüm dərə

Bir üzüm dağ

Mən öz əlimdəyəm

Bu həzin qəm

Mənə zindan

Məni öz əlimdən al

Məni öz əlimdən al

Dözərəm, gəl, qal

Rompi gli incantesimi

Il pettine nell'ultima commedia, rompi questi fili

Apri la tua mano e prega che io possa sentirti

Non nel cielo, ci sono invece le nuvole

Anche se sono solo fuori, sono in tanti dentro

Sdraiato dentro di me, sai, tutti i tipi di pazzia

I muri mi vengono addosso, ma non posso rompermi

Perché ha esperienza nel rompere i cuori da solo

Ogni thriller melodramma mi assomiglia

Sono fredda come un martini, ma sono una regina del dramma

L'eroe stesso, un cameo nel rap

Cari capuleti, Romeo dentro di me

La mia lieve rabbia

Questo capolavoro per finire

Spengo la fiamma dell'amore dentro di me

Perché Romeo deve morire

Sulla terra

Ho ogni traccia

io sono il più profondo

Una valle dell'uva

Una montagna d'epoca

Sono nelle mie stesse mani

È una triste tristezza

Sostienimi

Toglimi dalle mie mani

Toglimi dalle mie mani

Toglimi dalle mie mani

Chiudo la dinamite ed entro nella folla

Bevo questo vino senza saperlo

Tutti vogliono il paradiso, perché io ci sono dentro!

Quante campane, quante campane possono sprigionare gemiti

Tutti dovrebbero conoscere la verità prima o poi

Il denaro è risparmiato?

Come puoi scaldarmi

La sabbia nel mio cuscino l'ultima volta che ho dormito?

Una vedova è ereditata dal marito morto?

Fammi sapere se devi violenza

Riprendi una piccola situazione in arrivo

Quanti ne volevo eliminare

Ho bruciato la memoria, ma è sopravvissuta

Le pagine nere della mia infanzia

L'ho svuotato su un foglio di carta bianco, la scritta è uscita bianca

Occhi pieni, sorriso finto

Alzati, salva il declino

Mi fa male anche se lo proteggiamo

Tutti dovrebbero vedere quegli scritti

Sulla terra

Ho ogni traccia

io sono il più profondo

Una valle dell'uva

Una montagna d'epoca

Sono nelle mie stesse mani

È una triste tristezza

Sostienimi

Toglimi dalle mie mani

Toglimi dalle mie mani

Toglimi dalle mie mani

Sulla terra

Ho ogni traccia

io sono il più profondo

Una valle dell'uva

Una montagna d'epoca

Sono nelle mie stesse mani

È una triste tristezza

Sostienimi

Toglimi dalle mie mani

Toglimi dalle mie mani

Aspetterò, vieni, resta