Ślad - The Analogs

Taniec cieni światła, latarnia gdzieś za oknem

Ślina na gładkiej skórze i pościel całkiem mokra

Okręt małego łóżka na morzu zapomnienia

Wyprani z wszelkich uczuć, plastik bez sumienia

Nigdy nie powiesz tak, nigdy nie powiesz nie

Toniemy w swych marzeniach, gdzieś na butelki dnie

Jesteś przy mnie blisko, krótką chwilę

Ostatni pocałunek, rozmazany makijaż

Zasypiam razem z tobą, budzę się zawsze sam

Kolejna słodka podróż, kolejnej igły ślad

Kolejne zapomnienie przelewa się przez mózg

Kolejne przebudzenie wbija się jak nóż

Przebyłem tysiące ulic i kilometry dróg

Poznałem każdą rozkosz, poznałem każdy ból

Straciłem swoje serce, otwarłem setki drzwi

Słodkie jest to, co mówisz, słodkie są moje łzy

Zabrałem tysiące pytań, zostałem całkiem sam

Na stół, przy którym siedzę, spada ostatnia łza

Zostawiam juz za sobą nasze wspaniałe plany

Chcę odejść i nie wiedzieć, jak miłość może ranić

Zasypiam razem z tobą, budzę się zawsze sam

Kolejna słodka podróż, kolejnej igły ślad

Kolejne zapomnienie przelewa się przez mózg

Kolejne przebudzenie wbija się jak nóż

Una danza di ombre di luce, una lanterna da qualche parte fuori dalla finestra

Saliva su pelle liscia e lenzuola piuttosto bagnate

La nave di un lettino nel mare dell'oblio

Lavato via da tutti i sentimenti, plastica senza coscienza

Non dirai mai di sì, non dirai mai di no

Stiamo annegando nei nostri sogni, da qualche parte sul fondo della bottiglia

Mi sei vicino, per poco

Un ultimo bacio, trucco sbavato

Mi addormento con te, mi sveglio sempre da solo

Un altro dolce viaggio, un'altra scia di ago

Un altro oblio scorre nel cervello

Un altro risveglio si attacca come un coltello

Ho percorso migliaia di strade e chilometri di strade

Ho conosciuto ogni piacere, ho conosciuto ogni dolore

Ho perso il mio cuore, ho aperto centinaia di porte

Quello che dici è dolce, le mie lacrime sono dolci

Ho risposto a migliaia di domande, sono rimasto solo

L'ultima lacrima scende sul tavolo dove sono seduto

Lascio dietro di me i nostri meravigliosi progetti

Voglio andarmene e non so quanto l'amore possa ferire

Mi addormento con te, mi sveglio sempre da solo

Un altro dolce viaggio, un'altra scia di ago

Un altro oblio scorre nel cervello

Un altro risveglio si attacca come un coltello