Luca Brasi - The Analogs

Twarz szara jak ołów, z którego robią kule

Nie dowiesz się co myśli, nie dowiesz się co czuje

Ręce zimne, twarde, jak skały tamtej wyspy

Na której się urodził, na której uczył się milczeć

Luca!

Luca Brasi spokojnie na dnie śpi

Świat wciąż jest taki sam, szkoda każdej łzy

Luca!

Luca Brasi nie zmieniło sie nic

Betonowa dżungla tonie wciąż we krwi

Niech przyszłość spłonie w piecu, a wrogowie w piekle

Nie otwierasz ust, rewolwer cię wyręcza

W mroku oczy lśnią, gdy śmierć zaczyna taniec

Dziś ostatni krzyk, ostatnie kart rozdanie

Luca!

Luca Brasi spokojnie na dnie śpi

Świat wciąż jest taki sam, szkoda każdej łzy

Luca!

Luca Brasi nie zmieniło się nic

Betonowa dżungla tonie wciąż we krwi

Zbyt często widział śmierć, by wierzyć ze ucieknie

Gdy cienki mocny sznur, zaciskał swoja pętle

Luca!

Luca Brasi spokojnie na dnie śpi

Świat wciąż jest taki sam, szkoda każdej łzy

Luca!

Luca Brasi nie zmieniło się nic

Betonowa dżungla tonie wciąż we krwi

Una faccia grigia come il piombo da cui si fanno proiettili

Non saprai cosa pensa, non saprai cosa prova

Mani fredde, dure, come le rocce di quell'isola

Su cui è nato, su cui ha imparato a tacere

Luca!

Luca Brasi dorme tranquillo in fondo

Il mondo è sempre lo stesso, peccato ogni lacrima

Luca!

Luca Brasi non è cambiato

La giungla di cemento sta ancora affogando nel sangue

Lascia che il futuro bruci nella fornace e i nemici all'inferno

Non apri bocca, il revolver fa il tuo lavoro

Nell'oscurità, gli occhi brillano mentre la morte inizia a danzare

Oggi è l'ultimo grido, le ultime carte da distribuire

Luca!

Luca Brasi dorme tranquillo in fondo

Il mondo è sempre lo stesso, peccato ogni lacrima

Luca!

Luca Brasi non è cambiato nulla

La giungla di cemento sta ancora affogando nel sangue

Ha visto la morte troppo spesso per credere che scapperà

Quando una corda sottile e forte, strinse il cappio

Luca!

Luca Brasi dorme tranquillo in fondo

Il mondo è sempre lo stesso, peccato ogni lacrima

Luca!

Luca Brasi non è cambiato nulla

La giungla di cemento sta ancora affogando nel sangue