Miasta Gorzki Smak - The Analogs

Bieda rodzi zbrodnię, a frustracja przemoc

Nienawiść jest wszędzie, a litości nie ma

Miasto płacze deszczem kiedy jego dzieci

Kończą przytulone do zmarzniętej ziemi

Kiedy tak bezbronne wprost w objęcia śmierci

Biegną bo szukają ciągle odpowiedzi

Na pytanie, które wciąż zgniata ich serce:

— Co ja tutaj robię?

Kim właściwie jestem?

To przeklęte miasto jest takie jak każde

Za fasadą z reklam ukrywa swą prawdę

Wstydzi się swych pragnień, nigdy nieziszczonych

Zmarnowanych lat i marzeń straconych

Odrapane mury piszą swą historię

Młodych bohaterów nigdy nie pokornych

O miłości, zdradzie, o tych co szukają

Szczęścia i ucieczki przed pewną przegraną

Chociaż żaden z nas nie pchał się na świat

Walczyć musi wciąż by pokonać strach

O jutrzejszy dzień, o to co nadejdzie

Drogę trzeba przejść, drogę przez cierpienie

Nie patrząc na ból, na przelaną krew

Walczyć trzeba wciąż aż po samą śmierć

Takie prawo jest, prawo tej ulicy

Jeśli raz się poddasz zawsze będziesz nikim

Ref:

Ból, a potem śmierć, uciec chcesz, lecz gdzie?

Każde miasto ma ten sam gorzki smak

La povertà genera crimine e la frustrazione genera violenza

L'odio è ovunque e non c'è pietà

La città piange quando piove i suoi figli

Finiscono rannicchiati nel terreno ghiacciato

Quando così impotente proprio nell'abbraccio della morte

Corrono perché sono costantemente alla ricerca di risposte

Alla domanda che continua a schiacciare il loro cuore:

- Cosa sto facendo qui?

Chi sono esattamente?

Questa dannata città è come qualsiasi altra città

Dietro la facciata della pubblicità, nasconde la sua verità

Si vergogna dei suoi desideri, mai realizzati

Anni sprecati e sogni sono persi

Le pareti squallide scrivono la loro storia

I giovani eroi non sono mai umili

Sull'amore, sul tradimento, su chi sta cercando

Felicità e fuga da una sconfitta certa

Anche se nessuno di noi si è fatto strada nel mondo

Deve continuare a lottare per vincere la sua paura

A proposito di domani, di cosa verrà

Bisogna seguire la via, la via attraverso la sofferenza

Senza guardare il dolore, il sangue versato

Bisogna combattere ancora e ancora fino alla morte

Questa è la legge, proprio di questa strada

Se ti arrendi una volta, non sarai sempre nessuno

Rif:

Dolore e poi morte, vuoi scappare, ma dove?

Ogni città ha lo stesso sapore amaro