Moje Miasto - The Analogs

Gdzieś na północy, gdzie nie chciałbyś mieszkać

Przy ujściu brudnej rzeki, gdzie nie znajdziesz szczęścia

Z dala od wszystkiego, na zniszczonej ziemi

Miasto, które kocham, nic tego nie zmieni

Nie ja je wybrałem, tu się urodziłem

Zmarnowałem życie, wątrobę przepiłem

Poznałem dziewczyny najlepsze na świecie

Tu się żyć uczyłem, śmierć stąd mnie zabierze

Zawsze w moim sercu i w mojej pamięci

Miasto ukochane aż do samej śmierci

Gdy podły los przepędza mnie stąd

Tu jest moje miejsce, mój prawdziwy dom

Gdzieś na północy, gdzie wiatr od morza

Zniszczone przez bomby, przeklęte przez boga

Miasto martwych dźwigów i grób czterech skoczni

Tu się urodziłem, zawsze bezrobotny

Tu, na północy, nikt nie jest u siebie

Wszyscy ludzie obcy, nikt sobie nie wierzy

To jest moje miasto, gdzie, kiedy już zasnę

Będę chciał mieć grób, przystań ostatnią

Gdy podły los przepędza mnie stąd

Tu jest moje miejsce, mój prawdziwy dom

Da qualche parte nel nord in cui non vorresti vivere

Alla foce di un fiume sporco dove non troverai la felicità

Lontano da tutto, su un terreno dissestato

La città che amo non cambierà questo

Non li ho scelti io, sono nato qui

Ho sprecato la mia vita e ho bevuto il mio fegato

Ho incontrato le migliori ragazze del mondo

Ho imparato a vivere qui, la morte mi porterà da qui

Sempre nel mio cuore e nella mia memoria

Una città amata fino alla morte

Quando un destino malvagio mi allontana

Questo è il mio posto, la mia vera casa

Da qualche parte nel nord, dove il vento viene dal mare

Distrutto dalle bombe, maledetto da dio

La città delle gru morte e la tomba dei quattro colli

Sono nato qui, sempre disoccupato

Nessuno è a casa qui al nord

Tutti estranei, nessuno crede a se stesso

Questa è la mia città dove una volta mi addormento

Voglio una tomba, sarò l'ultimo

Quando un destino malvagio mi allontana

Questo è il mio posto, la mia vera casa