Rozpacz - The Analogs

Czuję ją wieczorem, deszcz zalewa oczy

Płynie po asfalcie prosto do rynsztoka

Czuję w oddechu, gdy chcesz mnie całować

W porannych gazetach, napisanych słowach

Łzy lecą same, nie mogę ich powstrzymać

W środku czuję rozpacz, która mnie rozrywa

I nawet przy tobie nie mogę zapomnieć

Ona tkwi jak nóż wbity w mą rękojeść

Czuję ją zmęczony, jadąc w dal pociągiem

Patrząc się na ludzi, którzy są koło mnie

Widzę ją w odbiciu, w mojej szarej twarzy

Nic się już nie zmieni, nic się nie wydarzy

Łzy lecą same, nie mogę ich powstrzymać

W środku czuję rozpacz, która mnie rozrywa

I nawet przy tobie nie mogę zapomnieć

Ona tkwi jak nóż wbity w mą rękojeść

To gorsze niż ból, gdy tracisz kochankę

Kiedy mówisz «żegnaj», odchodzi na zawsze

Rozpacz jest mą drogą, nigdy się nie kończy

Jest ze mną zawsze do samego końca

Łzy lecą same, nie mogę ich powstrzymać

W środku czuję rozpacz, która mnie rozrywa

I nawet przy tobie nie mogę zapomnieć

Ona tkwi jak nóż wbity w mą rękojeść

Lo sento la sera, la pioggia mi inonda gli occhi

Scorre dritto sull'asfalto nella grondaia

Riesco a sentire il mio respiro quando vuoi baciarmi

Al mattino giornali, parole scritte

Le lacrime cadono da sole, non posso fermarle

Dentro, sento la disperazione che mi fa a pezzi

E anche con te, non posso dimenticare

Si è conficcata come un coltello conficcato nella mia elsa

La sento stanca mentre viaggio lontano in treno

Guardando le persone intorno a me

La vedo riflessa, sul mio viso grigio

Niente cambierà più, niente accadrà

Le lacrime cadono da sole, non posso fermarle

Dentro, sento la disperazione che mi fa a pezzi

E anche con te, non posso dimenticare

Si è conficcata come un coltello conficcato nella mia elsa

È peggio del dolore di perdere il tuo amante

Quando dici addio, va via per sempre

La disperazione è la mia strada, non finisce mai

È sempre con me fino alla fine

Le lacrime cadono da sole, non posso fermarle

Dentro, sento la disperazione che mi fa a pezzi

E anche con te, non posso dimenticare

Si è conficcata come un coltello conficcato nella mia elsa