Ecce Homo - Bazant

Wyobraź sobie, że jest wieczór

Wychodzisz na miasto z kobietą

Idziecie do baru z dansingiem

I siadacie przy najintymniejszym stoliku

I kiedy ona idzie po piwo

Bo przecież mamy równouprawnienie

Podchodzi do niej facet, wygadany

Na domiar złego całkiem nieźle ubrany

Ma te mankiety na złote spinki

Widać nienaganne biznes maniery

Uśmiecha się białymi zębami

Przysiągłbyś że nie jest szczery

Ale, o zgrozo, Twoja kobieta

Szczerze ten uśmiech odwzajemniła

Już nie pamięta, że ty tam jesteś

W myślach planuje z nim dwójkę dzieci

Krew cię zalewa, to naturalne

Nie wiem, dlaczego jeszcze siedzisz

Wstajesz, podwijasz oba rękawy

I ruszasz żeby mu zęby wybić

Lecz w połowie drogi, obok parkietu

Gdy przechodziłeś, wpada na ciebie

Jakaś dziewczyna co, piruety

Kręcąc, straciła swą równowagę

Nerwowy uśmiech, trochę przeprasza

A trochę dostrzegasz błysku w oku

Kładzie twą rękę na swojej talii

Orkiestra staje i robi przygrywkę

I zaczynacie tańczyć razem

Ty i tajemnicza nieznajoma

Nie możesz oprzeć się wrażeniu

Że na parkiecie tylko ty i ona

Orkiestra gra, a świat się kręci

Cała Judea do tańca przygrywa

Wraz z wami tańczą wszyscy święci

A Maria przestała być frasobliwa

Patrzysz w jej oczy

— oto człowiek —

Czujesz jej zapach, gdy w tańcu się zbliża

Serce próbuje

Z piersi wyskoczyć

Lecz wie, że ucieczka jest już niemożliwa

Dotykasz jej włosów

— oto człowiek —

Robicie w prawo kroków parę

Lekkie muśnięcie

Jedwabnej sukni

Jej biodra falują jak Genezaret

Immagina che sia sera

Esci con una donna

Vai in un dance bar

E ti siedi al tavolo più intimo

E quando va a prendere la birra

Perché abbiamo l'uguaglianza

Un ragazzo loquace le si avvicina

A peggiorare le cose, è piuttosto ben vestito

Ha questi gemelli d'oro

Puoi vedere maniere impeccabili negli affari

Sorride con i denti bianchi

Giureresti che non era sincero

Ma, orrore degli orrori, la tua donna

Lei ricambiò il sorriso genuinamente

Non si ricorda più che ci sei

Nella sua mente, ha in programma due figli con lui

Il sangue ti sta inondando, è naturale

Non so perché sei ancora seduto

Ti alzi, rimboccati entrambe le maniche

E ti muovi per fargli saltare i denti

Ma a metà strada, vicino alla pista da ballo

Quando stavi passando, ti urta

Qualche ragazza cosa, piroette

Mentre girava, perse l'equilibrio

Sorriso nervoso, leggermente scusato

E vedi una piccola scintilla nei tuoi occhi

Le mette una mano sulla vita

L'orchestra si ferma e suona un preludio

E inizi a ballare insieme

Tu e il misterioso sconosciuto

Non puoi fare a meno di rimanere impressionato

Che solo tu e lei sulla pista da ballo

L'orchestra suona e il mondo gira

Tutta la Giudea è accompagnata al ballo

Tutti i santi ballano con te

E Maria ha smesso di essere preoccupata

La guardi negli occhi

— ecco l'uomo —

Puoi sentirne l'odore quando balla più vicino

Il cuore ci prova

Salta fuori dal tuo petto

Ma sa che la fuga non è più possibile

Le tocchi i capelli

— ecco l'uomo —

Fai qualche passo a destra

Un pennello leggero

vestito di seta

I suoi fianchi si sollevano come Gennesaret