Przyśniona - Bazant, Kinga Budzaj

Nie chcę mówić o tobie

Że śnisz głupoty

Znów jest ciemno, nie widzę nic

Lecz czuję dotyk

Jak marionetka we mgle

Chodzę po omacku

Pozwalam na więcej, niż chcesz

Skąpana w twym zapachu…

Niesłychanie mnie to wzrusza

Kiedy twa gorąca dusza

Mnie pragnąca, słabeusza

Do przytycia w uszach zmusza

I choć nie mam ni kontusza

Ni męstwa Prometeusza

A baldachim mój to grusza

Nagość twoja mnie porusza

W moim wnętrzu jeno susza

Wypalona leśna głusza

Spółka bez akcjonariusza

Rozprawiona świńska tusza

Tyś na brzegu mym Katiusza

Eurydyka Orfeusza

Andromeda Perseusza

Drozda mego Tadeusza

Wstyd się przyznać, że tego wciąż chcę:

Być jak lalka

Nieświadomie żyć, pragnąc, by to

Była bajka

Tak bardzo lubisz, gdy

Zapachem się odurzam

Przynętę łapię w mig

Ty z głębin mnie wynurzasz…

{Bażant]

Serca głosu nie zagłuszam

I butelek nie osuszam

Za to zbieram się, wyruszam

Jak Eneasz Wergiliusza

Nietykalność twą naruszam

Jak eksplozja Wezuwiusza

Ziemią trzęsie — tak cię skruszam

Kończy się skala Celsjusza

Na wodzenie mnie pokuszasz

Non voglio parlare di te

Che sogni sciocchezze

È di nuovo buio, non vedo niente

Ma sento il tocco

Come un burattino nella nebbia

sto brancolando

Concedo più di quanto tu voglia

Immerso nel tuo profumo...

Mi tocca immensamente

Quando la tua anima calda

Mi vuoi, debole

Ti costringe a ingrassare le orecchie

E anche se non ho una vestaglia

Non il coraggio di Prometeo

E il mio baldacchino è un pero

La tua nudità mi commuove

Dentro di me, solo siccità

Deserto della foresta bruciata

Una società senza azionista

Carcassa di suino lavorata

Sei sulla mia riva Katyusha

Euridice di Orfeo

Andromeda Perseo

Il mio mughetto di Tadeusz

Mi vergogno di ammettere che voglio ancora questo:

Sii come una bambola

Vivi inconsciamente, desiderando che questo

C'era una favola

Ti piace così tanto quando

Sono inebriato dall'odore

Prendo l'esca in un attimo

Mi porti fuori dal profondo...

{Fagiano]

Non sto annegando il mio cuore

E non asciugo le bottiglie

Per questo mi raccolgo, me ne vado

Come l'Enea di Virgilio

Violo la tua integrità

Come l'esplosione del Vesuvio

La terra trema - ti schiaccio così

La scala Celsius è finita

Mi tenti a guidare