Motorek - Grzegorz Turnau

Żyjesz i jesteś meteorem

Lata całe tętni ciepła krew

Rytmy wystukuje maleńki w piersiach motorek

Od mózgu do ręki biegnie drucik nie nerw

Jak na mechanizm przystało myśli masz ryte w metalu

Krążą po dziwnych kółkach, nigdy nie wyjdą z tych kółek

Jesteś system mechanicznie doskonały

Jesteś system mechanicznie doskonały

Nagle coś się zepsuło…

Oto płaczesz, po kątach trudno znaleźć przeszły tydzień

Linie proste falują, zamiast kwadratów romby

W każdym głosie słychać

W całym bezwstydzie ostatecznego dnia trąby

Otworzyły się oczy niebieskie

Widzą razem witrynę sklepową i sąd

Przenika się nawzajem tłum

Archanioły i ludzie, archanioły i ludzie

Chmurne morze faluje przez ląd

Ulicami wskroś tramwaje w poprzek

Suną mgliste rydwany, suną mgliste rydwany

Pod mostami różowe błyskawice, choć grudzień

Otworzyły się oczy niebieskie

Otworzyły się oczy niebieskie

Widzisz siebie — marynarza w Azji

A zarazem trzyletniego, pięcioletniego chłopca

Na warszawskim podwórku

Na warszawskim podwórku

I siebie przed maturą w gimnazjum

Namnożyło się tych postaci, namnożyło się tych postaci

Stoją ogromnym tłumem

A wszystko to ty, a wszystko to ty…

Nie możesz tego objąć szlifowanym w żelazie rozumem

Żyjesz i jesteś meteorem

Lata całe tętni ciepła krew…

Sei vivo e sei una meteora

Il sangue caldo pulsa per anni

I ritmi sono scanditi da un minuscolo motorino nel seno

Un filo corre dal cervello alla mano, non un nervo

Come si conviene a un meccanismo, i tuoi pensieri sono incisi nel metallo

Girano in strani cerchi, non usciranno mai da questi cerchi

Sei un sistema meccanicamente perfetto

Sei un sistema meccanicamente perfetto

All'improvviso qualcosa si è rotto...

Qui stai piangendo, negli angoli è difficile trovare la settimana passata

Le linee rette sventolano, al posto dei quadrati ci sono i diamanti

Ascoltalo in ogni voce

In tutta la spudoratezza dell'ultimo giorno di tromba

Gli occhi azzurri si aprirono

Vedono insieme la vetrina e la corte

La folla si permea a vicenda

Arcangeli e persone, arcangeli e persone

Un mare nuvoloso ondeggia sulla terra

Tram per le strade

Si muovono carri nebbiosi, si muovono carri nebbiosi

Fulmini rosa sotto i ponti, anche se a dicembre

Gli occhi azzurri si aprirono

Gli occhi azzurri si aprirono

Vedi te stesso - un marinaio in Asia

E anche un bambino di tre anni, cinque anni

In un cortile di Varsavia

In un cortile di Varsavia

E io prima del diploma di scuola superiore

Queste cifre si sono moltiplicate, queste cifre si sono moltiplicate

Sono in piedi in una folla enorme

E tutto sei tu, e tutto sei tu...

Non puoi abbracciarlo con la tua mente lucidata di ferro

Sei vivo e sei una meteora

Il sangue caldo pulsa per anni...