Twoja Postac - Grzegorz Turnau

Wśród drzew schylonych o północy

Wśród jasnych widów złego mroku

Coś się przemienia w naszej mocy

Ktoś się porusza z naszym krokiem

Kiedy tak idziesz w szumnej szacie

A wiatr ją targa i rozwiewa

Nie bój się ty nie idziesz sama

Chodzą wraz z tobą wszystkie drzewa

Ziemia jak echo minionych dni grające w borze

A nasze cienie wśród martwych pni wieszają zorze

Dziwnie się srebrzysz aniele mój w tęczowym piórze

Nade mną góry, wieżyce miast

Nade mną…

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać, jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Miła moja już późno

Chylą się żółte mlecze

W doliny napływa gór cień

Cichy odwieczerz

Już późno już późno już późno

Miła moja trudno z miłości się podnieść

A jeszcze ciężej od złych nowin

Gdy patrzą na nas w ciemnym nowiu

Chłodniej chłodniej boisz się

Nie ma się czego bać nie ma się czego bać

To tylko księżyc idzie srebrne chusty prać

I tylko cicha trawa, trawa wśród kamieni

Wiesz?

— ludzie ludzie są dziećmi dużemi

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać jasna postać

Taką cię znam taką cię znam

Tra gli alberi piegati a mezzanotte

Tra gli spettri luminosi dell'oscurità malvagia

Qualcosa sta cambiando in nostro potere

Qualcuno si sta muovendo con il nostro passo

Quando cammini così con una veste velata

E il vento lo tira e lo porta via

Non aver paura, non vai da solo

Tutti gli alberi camminano con te

Terra come un'eco di giorni passati giocando nella foresta

E le nostre ombre appendono aurore tra tronchi morti

Il mio angelo è stranamente argenteo in una piuma color arcobaleno

Sopra di me montagne, torri cittadine

Sopra di me…

Finestre larghe blu

E striature luminose dalle lampade

E il tuo carattere, carattere brillante

So che ti piace, so che ti piace

Finestre larghe blu

E striature luminose dalle lampade

E il tuo personaggio è una figura brillante

So che ti piace, so che ti piace

Mia cara è tardi

I denti di leone gialli si chinano

L'ombra scorre nelle valli

Tranquilla vecchiaia

È tardi è tardi è tardi

Mia cara, è difficile alzarsi per amore

E anche più difficile delle cattive notizie

Quando ci guardano nell'oscura luna nuova

Più freddo più freddo hai paura

Non c'è niente di cui aver paura, niente di cui aver paura

È solo che la luna va a lavare sciarpe d'argento

E solo erba ferma, erba tra i sassi

Sai?

- le persone le persone sono bambini grandi

Finestre larghe blu

E striature luminose dalle lampade

E il tuo personaggio è una figura brillante

So che ti piace, so che ti piace

Finestre larghe blu

E striature luminose dalle lampade

E il tuo personaggio è una figura brillante

So che ti piace, so che ti piace