Ultima Thule - Grzegorz Turnau

Piekło jest wszędzie, piękno w szczególe

Niech w Tobie będzie Ultima Thule

Ląd ostateczny, wszechświata kraniec

Urlopik wieczny, umiłowanie

Umiłowanie

Mój pociąg pędzi w strony nieznane

Lecz wszystko będzie (później czy prędzej)

Zapamiętane

Peregrynacja znajdzie swój finał

Ostatnia Stacja — Thule Ultima

Tam mnie zatrzymasz i powiesz czule

Thule Ultima, Ultima Thule

Ultima Thule, Ultima…

Noce bezkresne, niezmiennie białe

Pijanego niesnem, jak rytuałem

Ty mnie wysłuchasz, uczynisz królem

Bym spełnił puchar Ultima Thule

Ultima Thule, Ultima…

Połknę pytanie niczym Pyteasz

Umiłowanie — kiedy się stanie?

Potem czy teraz?

Improwizacja tak się zaczyna

Ostatnia Stacja — Thule Ultima

Nim przyjdzie zima, Tam cię przytulę

Thule Ultima, Ultima Thule

L'inferno è ovunque, la bellezza nei dettagli

Lascia che Ultima Thule sia in te

La terra definitiva, la fine dell'universo

Congedo eterno, amore

Amore

Il mio treno corre verso l'ignoto

Ma tutto sarà (più tardi o prima)

Ricordato

Il pellegrinaggio troverà la sua fine

L'ultima stazione - Thule Ultima

Fermami lì e dillo con tenerezza

Thule Ultima, Ultima Thule

Ultima Thule, Ultima ...

Notti infinite, sempre bianche

Ubriaco come rituale

Mi ascolterai, mi farai re

Per soddisfare la coppa Ultima Thule

Ultima Thule, Ultima ...

Ingoierò la domanda come un Pitea

Amore: quando accadrà?

Allora o adesso?

È così che inizia l'improvvisazione

L'ultima stazione - Thule Ultima

Prima che arrivi l'inverno, ti abbraccerò lì

Thule Ultima, Ultima Thule