Być kimś więcej - Jeden Osiem L

1) Tylko ja i lustro, reszta jest złudzeniem

Twarz ta sama co dzień inne otoczenie

Cel jest jeden nigdy go nie zmienię

Patrzeć w oczy, godzić się z własnym sumieniem

Tylko ja i lustro, cisza jest natchnieniem

Kapie z kranu wolno moje przeznaczenie

Chwytam krople w żywe słowa je zamienie

Sam na sam ze sobą krótkie wyjaśnienie

Jedni widzą świat w korolach malowanych królów

Ja mam serca rytm ten co uchroni mnie od bólu

Tamci mają mur zeby oddzielić się od reszty

Ja chce skruszyć swój, na drobne części go rozpieprzyć

Silny jak nigdy, dotąd patrze w odbicie

Głodny jak nigdy, dotąd pozeram życie

Każdą minute zanim w popiół czas nie zmieni

Każdą sekunde zapamiętać i docenić

Ref. Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia

Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza

2) Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy własnych błędów idole własnych westchnień

Niezmiernie próżni, grali w gre potem odpadli

Kusili los by na finał ten z nich zadrwił

Nie chce być jednym z nich, patrze w odbicie

Spowiedź przed samym sobą, tu na tym bicie

Koniec, początek drogi nazywanej życie

Tafla szkła opisana długopisem

Mam prawo śnić, prawo by sny swoje spełniać

Swą drogą iść niewydeptanym szlakiem pełzać

Prawo przegrywać, potem zwyciężać

Każdy następny dzień wiarą wypełniać

Nie chce zbyt wiele posiadanie nie jest celem

Cel to spełnienie i nie łącze go z portfelem

Pozostać sobą tu za wszelką cenę

W milionach ludzkich głów ukryć wspomnienie

Ref. Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi pogubili swe odbicia

Są Ci co myśleli 'jestem kimś więcej'

Autorzy wlasnych błędów i nieszczęść

Waźniejsi zawsze, głusi na świat chocby krzyczał

Stoją teraz bladzi razem z nimi stoi cisza

1) Solo io e lo specchio, il resto è un'illusione

La faccia è la stessa degli altri dintorni

C'è solo un obiettivo, non lo cambierò mai

Guarda negli occhi, vieni a patti con la tua stessa coscienza

Solo io e lo specchio, il silenzio è ispirazione

Il rubinetto gocciola lentamente il mio destino

Catturo le gocce in parole vive e le trasformo

Solo con se stesso una breve spiegazione

Alcuni vedono il mondo negli angoli dei re dipinti

Ho un battito cardiaco che mi salverà dal dolore

Hanno un muro per separarsi dal resto

Voglio rompere il mio, farlo esplodere in piccole parti

Forte come sempre, guarda il suo riflesso così lontano

Affamato come non mai, finora saluterò la vita

Ogni minuto finché il tempo non diventa cenere

Ricorda e apprezza ogni secondo

Rif. C'è chi ha pensato 'Io sono più di questo'

Autori dei propri errori e disgrazie

Sempre più importante, sordo al mondo, anche se urlava

Ora stanno in piedi, pallidi, hanno perso i loro riflessi

C'è chi ha pensato 'Io sono più di questo'

Autori dei propri errori e disgrazie

Sempre più importante, sordo al mondo, anche se urlava

Sono pallidi ora, con il silenzio con loro

2) C'è chi ha pensato 'Io sono più di questo'

Autori dei propri errori, idoli dei propri sospiri

Estremamente vanitosi, hanno giocato e poi sono stati eliminati

Hanno tentato il destino di far ghignare questo uno di loro alla fine

Non voglio essere uno di loro, guardo il riflesso

Confessione a me stesso, qui a questo pestaggio

La fine, l'inizio della strada chiamata vita

La lastra di vetro è incisa con una penna

Ho il diritto di sognare, il diritto di realizzare i miei sogni

Sulla strada, segui il sentiero sterrato

Il diritto di perdere, poi vincere

Riempi ogni giorno successivo di fede

Non voglio troppo, il possesso non è l'obiettivo

L'obiettivo è la realizzazione e non un portafoglio

Resta qui a tutti i costi

Nascondi i ricordi in milioni di teste umane

Rif. C'è chi ha pensato 'Io sono più di questo'

Autori dei propri errori e disgrazie

Sempre più importante, sordo al mondo, anche se urlava

Ora stanno in piedi, pallidi, hanno perso i loro riflessi

C'è chi ha pensato 'Io sono più di questo'

Autori dei propri errori e disgrazie

Sempre più importante, sordo al mondo, anche se urlava

Sono pallidi ora, con il silenzio con loro