Wierzyłem Tak - Jeden Osiem L

Kiedyś zapomniał o nas Bóg-niedopatrzenie

Minął rok minął tak

Dziś już nic nie zmienię

Kiedyś Ty kiedyś ja

Jedna całość, jeden świat

W jeden oddech cisza zamieniała nasze dwa

Nagle czas zatrzymał się by los mógł nam ukraść

Wieczność przyrzeczoną nie było jutra

Umarły plany, wszystko to co było piękne

Umarła miłość w jednej chwili niepojęte

Zniknęło szczęście, a może nigdy go nie było

Być może mnie i Ciebie nigdy nic nie łączyło

Nie wiem nie ważne dziś już nie pamiętam

Albo udaje tylko twardy chłopak co nie pęka

I nowym dźwiękiem, wersem to oddalam

Znów robię swoje

Przeszłość zagłuszam lekiem hałas

Z dala od wspomnień

To recepta by zapomnieć

Czas raz na zawsze zdusił między nami płomień

Wierzyłem tak, wierzyłem, że znalazłem szczęście

Lecz tylko w snach tuliłem Cię w nich nasze miejsce

Na zawsze już obudzę się nie zasnę więcej

Nigdy wiem nie zdarzyła się miłość nam

W tamtych oczach widziałem smutek, anielski spokój

Głucha cisza wokół mnie i tylko ona pusty pokój

Tylko ona, setki rozsypanych zdjęć

Dwie postacie, miłość tylko to liczyło się

Wtedy wierzyła bardzo, myślała to jest napisane

Obłędna miłość jak sen na jawie

Przyszłość, która pozostała planem

Zły podmuch losu zniszczył wszystko rozsypane

Uciekły gdzieś, nie wróci już nigdy

Pamięta jak odchodzi, wszystkie marzenia prysły

Modliła się by to był tylko sen

Gdy otworzy oczy wszystko ułoży się

Lecz los nie miał ich w swoich planach

Setki zdjęć wokół niej, ona pozostała sama

Pozostały marzenia, tysiące wspomnień

Cudowne chwile, o których dziś musi zapomnieć

Czas mnie zmienił wiara w miłość mi obrzydła

Sam na ziemi przykre, ale muszę przyznać

Czas mnie zmienił w jednej chwili podciął skrzydła

Kradnąc jutro przekuł serce niczym igła

Wiem, rozumiem, kocham proszę dumnie

Wracaj, tęsknię, żyć bez Ciebie już nie umiem

Ty na zawsze dobrze wiesz przecież znasz mnie

Nic nie ważne, bo w ramionach Twoich zasnę

Zgasło wszystko, blady świt odebrał przyszłość

Jednym ruchem fikcję zmienił w rzeczywistość

Zabrał wszystko z naszych marzeń nic nie wyszło

Bez pamięci na tym świecie żyć mi przyszło

Lepiej tak na żadną już tak nie popatrzę

Dobrze wiem raz obudzony już nie zasnę

Tylko sen w nim pozostaniesz już na zawszę

Pierwszy dzień dzisiaj na nowo wszystko zacznę

La supervisione di Dio si è dimenticata di noi una volta

È passato un anno così è passato

Non cambierò nulla oggi

C'era una volta che eri me

Un intero, un mondo

Il silenzio ha trasformato i nostri due in un respiro

Improvvisamente il tempo si è fermato affinché il destino potesse rapirci

Non c'era un domani per l'eternità promessa

I piani sono morti, tutto ciò che era bello

L'amore è morto in un istante inconcepibile

La felicità è finita, o forse non lo è mai stata

Forse io e te non abbiamo mai avuto niente in comune

Non lo so, non importa, non ricordo oggi

Oppure è solo un ragazzo duro che non si rompe

E con un suono nuovo, con una strofa, lo respingo

Sto facendo di nuovo il mio lavoro

Uso la medicina per coprire il rumore in passato

Lontano dai ricordi

È una ricetta da dimenticare

Il tempo ha soffocato la fiamma tra noi una volta per tutte

Lo credevo, credevo di aver trovato la felicità

Ma solo nei sogni ti ho tenuto al nostro posto

Mi sveglierò per sempre, non dormirò mai più

Non ho mai saputo che l'amore ci sia mai successo

In quegli occhi vidi tristezza, pace angelica

C'è un silenzio sordo intorno a me e solo lei vuota la stanza

Solo lei, centinaia di foto sparse

Due personaggi, l'amore contava solo quello

Poi ha creduto molto, ha pensato che fosse scritto

Un amore folle come un sogno ad occhi aperti

Un futuro che è rimasto un progetto

Una brutta esplosione del destino ha distrutto tutto ciò che era sparso

Scappato da qualche parte, non tornerà mai più

Ricorda di aver lasciato, tutti i sogni sono andati

Pregò che sarebbe stato solo un sogno

Quando aprirà gli occhi, tutto andrà bene

Ma il destino non li aveva nei suoi piani

Centinaia di foto intorno a lei, è stata lasciata sola

I sogni sono rimasti, migliaia di ricordi

Momenti meravigliosi che devono essere dimenticati oggi

Il tempo mi ha cambiato, la mia fede nell'amore è disgustosa

Solo brutto per terra, ma devo ammetterlo

Il tempo mi ha cambiato in un istante, si è tagliato le ali

Rubando domani, ha trafitto il suo cuore come un ago

Lo so, capisco, amo per favore con orgoglio

Torna, mi manchi, non posso più vivere senza di te

Mi conosci da sempre, mi conosci

Niente importa, perché tra le tue braccia mi addormenterò

Tutto era spento, la pallida alba portava via il futuro

Con una mossa, ha trasformato la finzione in realtà

Ha preso tutti i nostri sogni e non è venuto fuori nulla

Ho dovuto vivere in questo mondo senza memoria

È meglio che non guardi nessuno di loro in quel modo

So bene che una volta sveglio non andrò più a dormire

Solo un sogno in esso rimarrai per sempre

Primo giorno di oggi, ricomincerò tutto da capo