Lato - Marcelina, Kuba Karas

Tam gdzie nie krąży dziki tłum

A młode kwiaty tulą zwiędłe liście

Całuj mnie tuż po wypiciu gorącej kawy

Jej gorzki smak niech gryzie się z tą słodką chwilą

Pojedźmy gdzieś daleko

Nie pytaj gdzie to jest

Nikogo nie pytajmy

A ja chcę siedzieć z tyłu

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Tam, gdzie nie krąży dziki tłum

Tam właśnie leżę całkiem naga z tobą

Czuję jak bardzo ziemia jest okrągłą bryłą

Jak wszystko właśnie teraz jest na miejscu

A ty pobiegnij w morze

I cały zanurz się

A potem wróć tu do mnie

Dotykaj zimną ręką

Wkurzaj mnie

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Zabierz mnie, zabierz mnie, zabierz mnie tam

Dove non ci sono folle selvagge

E i giovani fiori cullano le foglie appassite

Baciami subito dopo aver bevuto un caffè caldo

Lascia che il suo sapore amaro morda con questo dolce momento

Andiamo da qualche parte lontano

Non chiedere dov'è

Non chiediamo a nessuno

E voglio sedermi dietro

Portami, portami, portami lì

Portami, portami, portami lì

Portami, portami, portami lì

Portami, portami, portami lì

Dove non ci sono folle selvagge

È lì che giaccio completamente nudo con te

Sento quanto la terra sia un grumo rotondo

Come se tutto adesso fosse a posto

E corri in mare

E immergiti completamente

E poi torna qui da me

Tocca con mano fredda

farmi incazzare

Portami, portami, portami lì

Portami, portami, portami lì

Portami, portami, portami lì

Portami, portami, portami lì

Portami, portami, portami lì

Portami, portami, portami lì