Motyle - Marcelina

Motyl na mych ustach przysiadł i znikł

Bo był płatkiem śniegu białym

Przemarzłam, bo skończył się ciepły sen

I zawiązał na oczach mych szal

Ale już prowadzi mnie

Ciepło po nici swej

Czuję je wiem, że jest gdzieś blisko

Motyl na mych ustach przysiadł i znikł

Przyśnił się

Bo każdy oddech mój

Jak motyl do Twych ust

Gdy zimno wokół jest

Twe ciepło przyciąga mnie

Płatek na mej dłoni roztopił się

I zamienił się w kroplę lodu

A we włosach śnieg

Zimny na skórze szron

Już zamarzam

Ale już prowadzi mnie

Ciepło po nici Twej

Czuję je, ja wiem, że jest gdzieś blisko

Jak motyl swój skarb

W skrzydłach

Ja pod rzęsami

Chowam Cię

Bo każdy oddech mój

Jak motyl do Twych ust

Gdy zimno wokół jest

Twe ciepło przyciąga mnie

La farfalla sulle mie labbra si sedette e scomparve

Perché... era un fiocco di neve bianco

Mi sono congelato perché un sonno caldo è finito

E mi ha legato uno scialle sugli occhi

Ma mi sta già guidando

Calore lungo il suo filo

Lo sento, so che è da qualche parte vicino

La farfalla sulle mie labbra si sedette e scomparve

ha sognato

Perché ogni mio respiro

Come una farfalla sulla tua bocca

Quando fa freddo in giro

Il tuo calore mi attrae

Il petalo sulla mia mano si è sciolto

E trasformato in una goccia di ghiaccio

E la neve tra i capelli

Gelo freddo sulla pelle

Sto già congelando

Ma mi sta già guidando

Calore sul tuo filo

Lo sento, so che è da qualche parte vicino

Come una farfalla il suo tesoro

Dietro le quinte

Io sotto le ciglia

ti nascondo

Perché ogni mio respiro

Come una farfalla sulla tua bocca

Quando fa freddo in giro

Il tuo calore mi attrae