Mróz - Marcelina

Chyba jestem jak mróz

Zajdę tobie za skórę

Cicho szeptając szum

Tętnica hibernuje

Z hukiem ja

W letnią burzę

A ty w noc się zapadasz

I snujesz

Chyba jestem jak mróz

Wejdę w każdą komórkę

Twoich zachłannych łez

Ja zamrożę kałużę

Z hukiem ja

W letnią burzę

A ty w noc się zapadasz

I snujesz

Uwolnij mnie nim zbuduję skorupy

Nigdy nie wpuszczę cię tu

Lodu co iskrzy się w słońcu nie skruszysz

Wymazem gorących ust

Z hukiem ja

W letnią burzę

A ty w noc się zapadasz

I snujesz

Z hukiem ja

W letnią burzę

A ty w noc się zapadasz

I snujesz

Immagino di essere come il gelo

Ti entrerò sotto la pelle

Rumore sommesso sussurrante

L'arteria va in letargo

Io col botto

In una tempesta estiva

E stai cadendo nella notte

E stai sognando

Immagino di essere come il gelo

Entrerò in ogni cella

delle tue lacrime avide

Congelerò la pozzanghera

Io col botto

In una tempesta estiva

E stai cadendo nella notte

E stai sognando

Liberami prima che io costruisca conchiglie

Non ti lascerò mai entrare qui

Il ghiaccio che brilla al sole non si sgretola

Mi asciugo le labbra calde

Io col botto

In una tempesta estiva

E stai cadendo nella notte

E stai sognando

Io col botto

In una tempesta estiva

E stai cadendo nella notte

E stai sognando