Twoja postać - Marek Grechuta, Anawa

Wśród drzew schylonych o północy

Wśród jasnych widuch złego mroku

Coś się przemienia w naszej mocy

Ktoś się porusza z naszym krokiem

Kiedy tak idziesz w szumnej szacie

A wiatr ją targa i rozwiewa

Nie bój się, ty nie idziesz sama

Chodzą wraz z tobą wszystkie drzewa

Ziemia jak echo minionych dni

Grające w borze

A nasze cienie wśród martwych dni

Wieszają zorze

Dziwnie się srebrzysz aniele mój

W tęczowym piórze

Nade mną góry wieżyce miast

Nade mną

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać, jasna postać

Taką cię znam

Taką cię znam

Miła moja już póżno

Chylą się żółte mlecze

W doliny napływa gór cień

Cichy odwieczerz

Już póżno, już póżno

Miła moja, trudno z miłośc się podnieść

A jeszcze ciężej od złych nowin

Gdy patrzą a nas ciemnym

No wiem

Chłodniej, chłodniej, boisz się

Nie ma się czego bać

Nie ma się czego bać

To tylko księżyc idzie

Srebrnych w chusty braci

I tylko cicha trawa

Trawa wśród kamieni

Wiesz, ludzie, ludzie są dziećmi dużymi

Błękitne szerokie okna

I jasne smugi od lamp

I twoja postać, jasna postać

Taką cię znam

Taką cię znam

Tra gli alberi piegati a mezzanotte

L'oscurità malvagia può essere vista tra i luminosi

Qualcosa sta cambiando in nostro potere

Qualcuno si sta muovendo con il nostro passo

Quando cammini così con una veste velata

E il vento lo tira e lo porta via

Non aver paura, non vai da solo

Tutti gli alberi camminano con te

La terra come un'eco di giorni passati

Giocare al Borze

E le nostre ombre tra i giorni morti

Appendono le aurore

Il mio angelo è strano, sei d'argento

In una penna arcobaleno

Sopra di me ci sono montagne, torri cittadine

Sopra di me

Finestre larghe blu

E striature luminose dalle lampade

E il tuo carattere, carattere brillante

So che ti piace

So che ti piace

Mia cara è tardi

I denti di leone gialli si chinano

L'ombra scorre nelle valli

Tranquilla vecchiaia

È tardi, è tardi

Mia cara, è difficile alzarsi con amore

E anche più difficile delle cattive notizie

Quando ci guardano scuri

lo so

Più freddo, più freddo, hai paura

Non c'è niente di cui aver paura

Non c'è niente di cui aver paura

È solo la luna che va

Fratelli d'argento in sciarpe

E solo erba silenziosa

L'erba tra i sassi

Sai le persone, le persone sono bambini grandi

Finestre larghe blu

E striature luminose dalle lampade

E il tuo carattere, carattere brillante

So che ti piace

So che ti piace