Droga za widnokres - Marek Grechuta

Nie na tym niebie, a i gwiazda nie ta

Weszła mi w szkodę, poraziła oczy

Wół stąpa ciężko, toczy się kareta

Patrzeć, a droga w gęsty las się toczy

W moim lesie, na moim południu

Wrzosy chodzą po rudych pagórkach

I już drzewa jesienią się trudnią

Wiatr się stroi w ich opadłe pióra

U kapelusza powisają dzwonki

Aby okłamać skromność wesołością

Jakby żałobę pisać krojem czcionki

Co na wesele przyszła spraszać gości

Hej, hej, hej, hej, hej, hej

Hej, hej, hej, hej, hej, hej

Gdzie jest ten kamień, za który nie sięga

Kolców i pokrzyw rozległy widnokres?

Gdzie trochę ciepła, co u stóp przyklęka

I rękawice osuszy mi mokre?

W moim lesie wygasły już światła

Noc już w coraz większym płaszczu chodzi

Z boku kropli, ostatniej co spadła

Zimy biała gwiazda się urodzi

U kapelusza powisają dzwonki

Aby okłamać skromność wesołością

Jakby żałobę pisać krojem czcionki

Co na wesele przyszła spraszać gości

Hej, hej, hej, hej, hej, hej

Hej, hej, hej, hej, hej, hej

W moim lesie białe ognie płoną

Rosną skrzydła śniegowej zawieji

W moim lesie świt cały ze szronu

W moim lesie jednak zima dmie

Non in questo cielo, e la stella non è questa

Mi ha ferito gli occhi

Il bue cammina pesantemente, la carrozza sta rotolando

Guarda, e la strada nella fitta foresta sta rotolando

Nella mia foresta, nel mio sud

Le eriche camminano su cumuli rossi

E gli alberi sono già al lavoro in autunno

Il vento intona le loro piume cadute

Le campane sono appese al cappello

Mentire alla modestia con allegria

Come per scrivere lutto in un carattere tipografico

Cosa è venuta per invitare gli ospiti al matrimonio?

Ehi ehi ehi ehi ehi ehi

Ehi ehi ehi ehi ehi ehi

Dov'è la pietra che non raggiunge

Spine e ortiche il vasto orizzonte?

Da qualche parte un po' caldo, inginocchiato ai miei piedi

E asciugare i guanti mentre sono bagnati?

Le luci sono spente nella mia foresta

La notte sta già indossando un cappotto sempre più grande

Sul lato della goccia, l'ultima caduta

Nascerà la stella bianca invernale

Le campane sono appese al cappello

Mentire alla modestia con allegria

Come per scrivere lutto in un carattere tipografico

Cosa è venuta per invitare gli ospiti al matrimonio?

Ehi ehi ehi ehi ehi ehi

Ehi ehi ehi ehi ehi ehi

Nella mia foresta bruciano fuochi bianchi

Le ali della nevicata stanno crescendo

L'alba nella mia foresta è tutta gelata

Nella mia foresta, invece, l'inverno sta soffiando