Na Brudno - Maryla Rodowicz

Wciąż się miotam, szarpię, nawracam

Wciąż to życie gryzmolę na brudno

Już na czysto nie zdążę przepisać

— Trudno

To nieistotne, ot — pół biedy

Bo, choć nie jestem «czterdzieści i cztery»

Ja muszę jeszcze z lotu ptaka —

Choćby z trzepaka!

Z bólu wyrosnę

Z trzepaka zejdę

Jeszcze się tylko nacieszę we śnie —

I wyjdę wcześniej

Ale nic, ja się jeszcze roztańczę

Ale nic, ja się jeszcze rozkręcę

Choćby w tańcu tym jak pąk róży —

Pękło serce, me głupie serce

Bo gdy nawet ta bladź kostucha

Wcześniej zwali mnie z tego trzepaka

No to cóż, pozostanę na brudno

Na brudno, lecz — z lotu ptaka!

Z bólu wyrosnę

Z trzepaka zejdę

Jeszcze się tylko nacieszę we śnie —

I wyjdę wcześniej

Z bólu wyrosnę

Wszystko już było

Żyje się tylko jedną chwilą -

Bierzcie!

Continuo a dimenarmi, sussultare, ricadere

Scarabocchio ancora sporca questa vita

Non avrò tempo per prescrivere in modo pulito

- Peccato

È irrilevante, solo metà del problema

Perché anche se non sono "quarantaquattro"

Ho ancora bisogno di una vista a volo d'uccello -

Anche con una frusta!

Supererò il dolore

Scenderò dallo stendibiancheria

Mi divertirò in un sogno -

E me ne andrò prima

Ma niente, ballerò ancora

Ma niente, comincio solo

Anche in una danza come un bocciolo di rosa -

Il mio cuore si è spezzato, il mio stupido cuore

Perché anche quel pallido e cupo mietitore

Prima mi hanno buttato fuori da questo stendibiancheria

Bene, rimarrò sporco

Sporco, ma - da una prospettiva a volo d'uccello!

Supererò il dolore

Scenderò dallo stendibiancheria

Mi divertirò in un sogno -

E me ne andrò prima

Supererò il dolore

Tutto era già lì

Vivi solo in un momento -

Prendilo!