Pieśń Miłości - Maryla Rodowicz

Męka, męka, mówię wam

Kiedy człowiek żyje sam

Nie chce się pić, nie chce się jeść

I na słońcu więcej plam!

Męka, męka, ale cóż

Kiedy człowiek pożył już

Ma dosyć kłamstw, milczących dni

Kaleczących słów jak nóż

Boże!

Jak ja rzucam nożem

Dowiesz się potworze

Kiedy przyjdzie czas

A na razie, może, jest nam nie najgorzej

Więc się ze mną ożeń

Zanim karty pójdą w tas

Męka, męka, bo kto wie

Czy gdzieś żyją dusze dwie

Co wiedzą jak zachować smak

I ocalić cały wdzięk

Męka, męka, ale ja

Póki życie jeszcze trwa

Radziłabym przy sercu twym

Moje serce mieć jak rym

Boże!

Jak ja rzucam nożem

Dowiesz się potworze

Kiedy przyjdzie czas

A na razie, może, jest nam nie najgorzej

Więc się ze mną ożeń

Zanim karty pójdą w tas

Tormento, tormento, ti dico

Quando una persona vive da sola

Non voglio bere, non voglio mangiare

E più punti al sole!

Tormento, tormento, ma bene

Quando un uomo è vivo

È stufo delle bugie, dei giorni silenziosi

Parole paralizzanti come un coltello

Dio!

Come lancio un coltello

Lo scoprirai, mostro

Quando il tempo arriva

E finora, forse, non siamo troppo male

Quindi sposami

Prima che le carte vadano in malora

Tormento, tormento, perché chissà

Vivono due anime da qualche parte

Quello che sanno come preservare il sapore

E salva tutta la grazia

Tormento, tormento, ma io

Mentre la vita è ancora in corso

Consiglierei con il cuore

Fai rima con il mio cuore

Dio!

Come lancio un coltello

Lo scoprirai, mostro

Quando il tempo arriva

E finora, forse, non siamo troppo male

Quindi sposami

Prima che le carte vadano in malora