Więc Kto - Maryla Rodowicz

Więc kto, kto jak nie my

W zielone oczy szkolnych bogiń wierzył święcie

Więc kto, kto jak nie my

Na szklane góry, szklane progi

Gnał za szczęściem

Więc kto

Kto jak nie my

W połowie którejś tam podróży

Nagle stanął

Więc kto

Kto jak nie my

Ze środka czarnej, nocnej burzy

Krzyknął «mamo!»

I kto

Odstawi w końcu miecz i pług

I kto

Odpocznie jak odpoczął Bóg

I kto

Zgromadzi wszystkie dzieci swe

I w noc

Zaśpiewa im cichutko że…

Że ktoś

Ktoś tak, jak my

W zielone oczy szkolnych bogiń

Wierzył święcie

Że ktoś

Ktoś tak jak my

Na szklane góry, szklane progi

Gnał za szczęściem

I kto

Z kolegą dzielił chleb na pół

I kto

Budował własny pierwszy stół

I kto

W muzykę wierzył, deszcz i wiatr

I kto

Na głowie chciał postawić świat

Allora chi, chi se non noi

Credeva negli occhi verdi delle dee della scuola

Allora chi, chi se non noi

Per piani in vetro, soglie in vetro

Stava inseguendo la felicità

Così chi

Chi se non noi

A metà di un viaggio lì

All'improvviso si fermò

Così chi

Chi se non noi

Dal mezzo di una tempesta notturna nera

Ha gridato "mamma!"

E chi

Infine metterà da parte la spada e l'aratro

E chi

Riposerà come si riposò Dio

E chi

Raccoglierà tutti i suoi figli

E nella notte

Li canterà dolcemente che...

Quel qualcuno

Qualcuno come noi

Negli occhi verdi delle dee della scuola

Credeva santo

Quel qualcuno

Qualcuno come noi

Per piani in vetro, soglie in vetro

Stava inseguendo la felicità

E chi

Ha diviso il pane a metà con un amico

E chi

Stava costruendo il suo primo tavolo

E chi

Credeva nella musica, nella pioggia e nel vento

E chi

Voleva capovolgere il mondo