Тост за прышласць - Sciana

Нас злучаць рыфмы лёсаў, і тады

Я асэнсую – звыш наканавана

Глытаць пажоўклыя і стылыя гады,

Змяніць усё, што мне імпанавала.

Я зразумею, што спадзеў накшталт

Глытка вады, калі пяршыць у горле.

Я буду шчырым носбітам парад –

Адзінае – на што яшчэ я буду здольны.

І нас памірыць удасканалены вэрлібр,

Калі пачнем шукаць паміж радкамі

Ўсе тыя словы, што раней былі,

А мы ў жыццёвым тлуме прапускалі.

Нас злучаць рыфмы лёсаў.

І гады.

Але пасля – яшчэ бязмежнасьць часу.

На тым баку яе – адны крыжы,

На гэтым – мы сёння п’ем за прышласць нашу.

Saremo collegati dalle rime del destino, e poi

Capisco - è predestinato

Ingoia gli anni ingialliti e gelidi,

Cambia tutto ciò che mi è piaciuto.

Capirò cosa speravo

Un sorso d'acqua quando la gola brucia.

Sarò un sincero portatore di consigli -

L'unica cosa è di cos'altro sarò capace.

E saremo riconciliati dal perfetto Verlibre,

Se iniziamo a cercare tra le righe

Tutte quelle parole che erano

E ce lo siamo perso nella folla della vita.

Saremo collegati dalle rime del destino.

E anni.

Ma dopo di che c'è ancora un'infinità di tempo.

Dall'altra parte - solo croci,

Su questo - oggi beviamo per il nostro futuro.