Potrzebny Jest na To Czas - PIH

Przeszłość Cie pogrąża, nie pozwól jej na to

Pogódź się ze stratą, nie ma ich już wśród nas

Ta rana się zabliźni, potrzebny jest na to czas

Upór w zwalczaniu przeciwności mam

Miłości nie ma między nami, przeszła nawet złość

Dziś nie jestem sam — odmienny bywa los

Gdy przestanie bić mi serce, funkcjonować mózg

Przykryj dłonią moje zdjęcie, poczujesz życia puls

Zapragniesz mnie z powrotem, łzy spadną na ziemię

Zdusisz w sobie ból, wiesz, znam to pragnienie

Gdy widzę twarze bliskich w tłumie, nie mam czasem siły

Walczę z nimi, nie chce by wspomnienia mnie zabiły

Wiem to kolej rzeczy, zgon i narodziny

Piach parę lat wcześniej, przecięcie pępowiny

Wszystko porasta mchem czasu, widzę coraz mgliściej

Lodowaty wiatr zrywa z drzew ostatnie złote liście

Twoja twarz, śmiech rozchodzi się echem

Mam pięć lat park — na złamanie karku lecę

Niech to będzie wiecznością, nie przeszłością, chwilą

Tak piękne momenty życie nam obrzydziło

Zgniotło, wyssało i wypluło

Proza życia przytłoczyła poezję i czułość

Widzę Ciebie słyszę głos, nie czuję dotyku

Często myślę o tym do bladego świtu

Wyciągam rękę - drzwi się zatrzaskują ciszą

Otwieram je na klatce schody jak ja nic nie słyszą

Znów się czuję sam, obok mnie nie stoi nikt

Przywykłem — przełykam życia cierpki łyk

Piję dalej wodę chociaż studnię zatruło

Dobre wspomnienia tylko życie mi ratują

Kiedy myślę o Tobie to bezsilność znowu czuję

Pisze parę zdań i do Ciebie adresuje

Ty mi nie odpowiesz nie wiem jak się miewasz

Jak mam sobie radzić kiedy żyć się odechciewa?

Słyszę tylko echo gdy do Ciebie dzwonię

Teraz za tą przyjaźń karę przyszło ponieść

Idę jak przez mgłę, Ty znasz moje motywy

Nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych

Czemu właśnie teraz mój umysł nie szwankuje

Powiedz jak zapomnieć, powiedz, ja spróbuje

Czasu mi brakuje dawno nie zaznałem snu

Biegnę bez opamiętania aż brakuje tchu

Tracę Ciebie z oczu, Twój obraz się rozmywa

Dziś nie jestem sam — proszę za to wybacz

Znam smak krwi, potu, łez

Z resztą wiesz jak jest kiedy wszystko traci sens

Chcę kogoś osądzić ale to niczyja wina

Nie chcę się pogrążać, nie chcę już wspominać

Nie chcę o tym myśleć i samego siebie zwodzić

Właśnie nadszedł czas żeby z prawdą się pogodzić

Ja wiem kto jest kto, znam umiar w tym wszystkim

Uwagę skupiam na dniu dzisiejszym i na najbliższych

Co do tych słów, weź je za pewnik

Nikt nic nie Ci nie jest krewny, a co do reszty

Poszło w niepamięć bo jeśli coś jest prawdziwe

To nic tego nie złamie nigdy

Poczuj ten ból pragnienia, nie wszystkie są w zasięgu

Tu ktoś nie może przeboleć, że prawda jest po mojej stronie

Nie boję się odezwać tylko nie, chce na tym koniec

Powtarzam się, robię to ostatni raz, szkoda zachodu

Życie zepsuło nas już dawno, dziś oddalam to

Jest mi wszystko jedno, a ty nadal tego nie wiesz

Że zawsze jest potrzebny jaki pretekst

A życie w tym zakresie, żaden limit

Ty mi tu nie udowodnisz nic, bo miłość i przyjaźń dla mnie

To znaczy to samo co żyć mimo różnic charakteru

Staram się w trosce o lepsze jutro

W zaufanym gronie witam nowy dzień

Il passato ti sta seppellendo, non permetterlo

Accetta la perdita, non sono più con noi

Questa ferita guarirà, ci vuole tempo

Ho testardaggine nel combattere le avversità

Non c'è amore tra di noi, anche la rabbia è passata

Oggi non sono solo - il destino è diverso

Quando il mio cuore smette di battere, il mio cervello smette di funzionare

Copri la mia foto con la tua mano, sentirai il battito della vita

Mi vorrai indietro, le lacrime cadranno a terra

Sopprimerai il dolore, sai, conosco questo desiderio

Quando vedo i volti dei propri cari tra la folla, a volte non ho forza

Li combatto, non voglio che i ricordi mi uccidano

Conosco l'ordine delle cose, la morte e la nascita

Sand qualche anno prima, tagliando il cordone ombelicale

Tutto è ricoperto dal muschio del tempo, vedo sempre più nebbioso

Il vento gelido strappa dagli alberi le ultime foglie dorate

Il tuo viso, le risate echeggiano

Sono un parco di cinque anni - mi spezzerò il collo

Lascia che sia l'eternità, non il passato, un momento

Momenti così belli della vita ci hanno disgustato

Si accartocciò, risucchiò e sputò

La prosa della vita ha sopraffatto la poesia e la tenerezza

Ti vedo, sento la tua voce, non sento il tocco

Ci penso spesso fino all'alba

Allungo la mano: la porta si chiude sbattendo nel silenzio

Li apro sulla tromba delle scale perché non sento niente

Mi sento di nuovo solo, nessuno è accanto a me

Ci sono abituato - ingoio il sorso aspro della vita

Bevo ancora acqua anche se il pozzo è avvelenato

I bei ricordi mi salvano solo la vita

Quando penso a te, mi sento di nuovo impotente

Scrive alcune frasi e si rivolge a te

Non mi rispondi, non so come stai

Come dovrei farcela quando non voglio vivere?

Sento solo un'eco quando ti chiamo

Ora, per quell'amicizia, era giunto il momento di pagare la penale

Sto camminando nella nebbia, conosci le mie motivazioni

Chi rimane nella memoria dei vivi non muore

Perché è la mia mente in questo momento

Dimmi come dimenticare, dimmi, ci proverò

Il tempo sta per scadere non dormo da molto tempo

Corro inesorabilmente fino a rimanere senza fiato

Ti perdo dalla mia vista, la tua immagine si offusca

Oggi non sono solo - ti prego perdonami per questo

Conosco il sapore del sangue, del sudore, delle lacrime

A proposito, sai com'è quando tutto perde il suo significato

Voglio giudicare qualcuno, ma non è colpa di nessuno

Non voglio perdermi, non voglio ricordare

Non voglio pensarci e ingannare me stesso

È tempo di venire a patti con la verità

So chi è chi, conosco la moderazione in tutto questo

Concentro la mia attenzione su oggi e sui miei cari

Quanto a queste parole, datele per scontate

Nessuno è imparentato con te, e per quanto riguarda il resto

È andato nell'oblio perché se qualcosa è vero

Niente lo spezzerà mai

Senti questo dolore del desiderio, non tutti sono a portata di mano

Qui qualcuno non riesce a superare il fatto che la verità è dalla mia parte

Non ho paura di parlare, solo no, voglio che finisca

Mi ripeto, lo faccio per l'ultima volta, è una perdita di tempo

La vita ci ha rovinato tanto tempo fa, oggi la regalo

Non mi interessa, e ancora non lo sai

Che hai sempre bisogno di una scusa

E la vita a questo proposito, nessun limite

Non puoi provarmi niente qui, perché l'amore e l'amicizia sono per me

Questo significa lo stesso che vivere nonostante le differenze di carattere

Sto provando per il bene di un domani migliore

Saluto un nuovo giorno in una compagnia fidata