Harfhaye Shakhsi - Reza Yazdani

یه سری حرفای شخصی، یه ترانه ی خصوصی

می نویسم رو پیانو ، با یه خودنویس طوسی

یه قشنون حس منظم، مثل یه ارتش محکم

پشت تو وایستادن اینجا ، توی این طوسی مبهم

عصبی تر از همیشه، این روزا خیلی کلافم

روحمو میشکافم این بار، تا یکی از نو ببافم

ذهن خلاق حقیقت، با سلیقه م نمی خونه

نوسان داره و درمن، همه چی رنگ جنونه

من به سبک خودم این بار، بیمه میشم تو ترانه

با همین حرفای شخصی، که ندارن عاشقانه

از همیشه عاطفی تر، مستقل شدی تو از من

توی جسمم مُرد باتو، روح آخرین تهمتن

یه شناسنامه ی تازه، واسه ی خودم گرفتم

یه شناسنامه که قلبم، باید عادت کنه کم کم

واسه من دیگه مهم نیست، کی کجای قصه جاشه

چه کسی بدون دعوت، پاش تو این ترانه واشه

دیگه یا زنگیه زنگی ، یا که نه رومیِ رومی

خسته ام از این تعادل، این تعادل عمومی

من به سبک خودم این بار، بیمه میشم تو ترانه

با همین حرفای شخصی، که ندارن عاشقانه

من یه عمریه نشستم، به هوای یه نشونه

با یه مشت فکری که انگار دو هزار سالشونه

یه نشونه یا یه آدرس، که به سمت تو نباشه

کوه خاطرات با تو، یه دفعه از هم بپاشه

فاجعه خیلی عمیقه، قلب تحت کنترل نیست

من دیگه اسمی ندارم، تو بهم میگی آنارشیست

اینارو میگم که شاید، درد دوری عادی تر شه

این ترانه ی خصوصی، یکمی عمومی تر شه

من به سبک خودم این بار، بیمه میشم تو ترانه

با همین حرفای شخصی، که ندارن عاشقانه

By Rezzz

Una serie di parole personali, una canzone privata

Scrivo al pianoforte, con una penna grigia

Una legge di buon senso, come un forte esercito

In piedi dietro di te qui, in questo grigio vago

Nervoso che mai, sono così sconvolto in questi giorni

Ho diviso la mia anima questa volta, per tessere una nuova

La mente creativa non legge la verità con gusto

Fluttua e in me tutto è il colore della follia

Nel mio stile, questa volta, sarò assicurato nella canzone

Con le stesse parole personali, che non hanno romanticismo

Più emotivo che mai, sei diventato indipendente da me

Batu, l'anima dell'ultimo calunniatore, morì nel mio corpo

Ho un nuovo ID per me stesso

Una carta d'identità a cui il mio cuore deve abituarsi poco a poco

Non mi interessa più quando e dove sia la storia

Chi non è invitato, quindi in questa canzone

Un altro o una campana, o non un romano

Sono stanco di questo equilibrio, di questo equilibrio generale

Nel mio stile, questa volta, sarò assicurato nella canzone

Con le stesse parole personali, che non hanno romanticismo

Mi sono seduto per tutta la vita, nell'aria di un segno

Con una manciata di pensieri che sembrano avere duemila anni

Un segno o un indirizzo, non a te

La montagna di ricordi si romperà con te all'istante

La tragedia è così profonda, il cuore non è sotto controllo

Non ho più un nome, tu mi chiami anarchico

Lo dico perché, forse, il dolore dell'essere lontani diventa più normale

Questa canzone privata diventa un po' più pubblica

Nel mio stile, questa volta, sarò assicurato nella canzone

Con le stesse parole personali, che non hanno romanticismo

di Rezz