Parandeh Bi Parandeh - Reza Yazdani

اون ور این شب کلک، من و ترانه تک به تک

خونه می ساختیم توی باد، دریا می ریختیم تو الک

مسافرای کاغذی رد شده بودن از غبار

تو قصه باقی مونده بود شیهه اسب بی سوار

گفته بودن صد تا کلید برای ما جا میذارن

مزرعه های گندمو برای فردا میذارن

فردا رسید و خوشه ای تو دست ما باقی نموند

سقف ستاره ها شکست، رو سرمون طاقی نموند

تو سفره مون همیشه سین ستاره کم بود

همیشه تا رسیدن فاصله یک قدم بود

تو بازی کلاغ پر هیچکی نشد برنده

قصه ما همین بود، پرنده بی پرنده

کسی به ما نشون نداد که انتهای خط کجاست

آهای درختای انار دیکته بی غلط کجاست

چرا تو آسمونمون پرنده گوشه گیر شده؟

چرا نمی رسیم به هم؟

چرا همیشه دیر شده؟

تو دفتر سکسکه مون چند تا ترانه خالیه؟

چند تا ترانه قصه ممتد بی خیالیه؟

چند تا صدای بی صدا سکوت رو فریاد میزنه؟

زغال شام آخرو دستای کی باد میزنه؟

تو سفره مون همیشه سین ستاره کم بود

همیشه تا رسیدن فاصله یک قدم بود

تو بازی کلاغ پر هیچکی نشد برنده

قصه ما همین بود، پرنده بی پرنده

Stanotte, io e la canzone uno per uno

Abbiamo costruito case al vento, abbiamo versato il mare nel setaccio

Passeggeri di carta che passano attraverso la polvere

Quello che restava nella storia era il suono di un cavallo senza cavaliere

Detto questo, ci lasciano con un centinaio di chiavi

I campi di grano partono per domani

Domani è arrivato e un grappolo è rimasto nelle nostre mani

I soffitti delle stelle si sono infranti, lasciandoci con un arco

C'era sempre una piccola stella sul nostro tavolo

Era sempre a un passo

Nel gioco dei corvi, nessuno ha vinto

Quella era la nostra storia, un uccello senza uccello

Nessuno ci ha mostrato dov'è la fine della linea

O alberi di melograno, dov'è il dettato perfetto?

Perché un uccello è bloccato nel cielo?

Perché non ci riuniamo?

Perché è sempre tardi?

Quante canzoni vuote ci sono nel nostro ufficio del singhiozzo?

Quante canzoni sono continue storie spensierate?

Quante voci mute gridano in silenzio?

Di chi sono le mani il vento dell'ultima cena?

C'era sempre una piccola stella sul nostro tavolo

Era sempre a un passo

Nel gioco dei corvi, nessuno ha vinto

Quella era la nostra storia, un uccello senza uccello